- مرحبا
- کلمه ای که برای تحسین به کار می رود، آفرین
معنی مرحبا - جستجوی لغت در جدول جو
- مرحبا
- مرحبا در فارسی افدستا جد از ایزد توام خداونی زان کنم بر تو از دل افدستا (دقیقی) انوشه زجستن مرا رنج و سختی است بهر انوشه کسی کو بمیرد به زهر (فردوسی) (انوشه را نوشین در واژه نامک با بی مرگ و جاوید و خوشا برابر دانسته) خه زه از ادات تحسین است آفرین، زه، آسمان گوید زمین را مرحبا باتوم چون آهن و آهن ربا. (مثنوی) مرحبا. یا مرحبا بک، باسعه و گشایش مصاف شدی خ
- مرحبا ((مَ حَ))
- آفرین، کلمه ای که در تحسین استعمال می کنند
- مرحبا
- آفرین
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
فراخی مباد فراخی مباد. یا لامرحبا بهم. فراخی مباد ایشان را. یا لا مرحبا لک ولااهلا. فراخی مبادا ترا و نه اهل (تو) را
مرحبا گفتن زه گفتن خه گفتن آفرین گفتن تحسین کردن (در وقت پیش آمدن امری بخوشی و خرمی) : طریق عشق می پویی خرد را الوداعی گو بساط قرب می جویی بلارا مرحبایی زن. (سملمان ساوجی)
مرحبا زدن: با دشمنی که تیر جفا برکمان نهد چون دوستان زدیده و دل مرحبا کنیم. (امیر خسرو)
گفتن مرحبا (مرحبا بک) کسی را تحسین کردن: من از چشم توای ساقی خخراب افتاده ام لیکن بلایی کز حبیب آید هزارش مرحبا گفتم. (حافظ)
پی در پی، به ترتیب، پیاپی پشت هم به سامان ونار دیک با ترتیب و نظم، پی در پی پشت سرهم، مرتبا نامه های او بمن میرسید
((مُ رَ بّ))
فرهنگ فارسی معین
تربیت شده، نوعی خوردنی شیرین که از انواع میوه ها یا پوست مرکبات با شکر تهیه می شود
