معنی مذلعب - جستجوی لغت در جدول جو

مذلعب(مُ لَ عِب ب)

لغت نامه دهخدا

جای بازی

(مُ لَ عِب ب)

سیل که چیزهای بسیار آورده باشد. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). توجبه ای که چیزهای بسیار آورد. (ناظم الاطباء) ، چالاک شریر. (منتهی الارب). مرد چالاک شریر. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) ، دراز خفته. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) ، تیز رفته. (ناظم الاطباء). تیزرونده. (از منتهی الارب) ، منبسط و بسیار پراکنده. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

متلعب

(مُ تَ لَعْ عِ)

بسیار بازی کننده. (آنندراج) (ازمنتهی الارب) (از اقرب الموارد). بسیار و بیرون از حد بازی کننده. (ناظم الاطباء). و رجوع به تلعب شود

لغت نامه دهخدا

مزلعب

(مُ لَ عِب ب)

بسیار: سیل مزلعب، سیل بسیار. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

ملعب

(مُ لَعْ عِ)

منحوت از لعاب. کلمه ای است برساختۀ فارسی زبانان. داروی لعاب دار. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). و رجوع به مادۀ بعد شود

لغت نامه دهخدا

ملعب

(مَ عَ)

بازیگاه. ج، ملاعب. (مهذب الاسماء) (از اقرب الموارد). بازیگاه. (دهار) (منتهی الارب) (آنندراج). بازیگاه و جای بازی. (ناظم الاطباء) ، جای لهو و مجلس شادمانی:
به روز آرایش مکتب شبانگه زینت ملعب
ضیاء روز و شمع شب شکرلب بر کسان خمری.
سنائی (دیوان چ مصفا ص 551)

لغت نامه دهخدا

ملعب

(عَدْوْ)

لعب. لعب. لعب. (ناظم الاطباء). رجوع به لعب شود

لغت نامه دهخدا