- مدنیت (دَ)
شهرنشینی. (یادداشت مؤلف). انتساب به شهر و مدینه. (ناظم الاطباء) ، مجازاً، تربیت. ادب. (یادداشت مؤلف). تمدن. (فرهنگ فارسی معین)
معنی مدنیت - جستجوی لغت در جدول جو
- مدنیت
شهر نشینی، تمدن
- مدنیت ((مَ دَ یَّ))
شهر نشینی، تمدن
- مدنیت
تمدن، شهرنشینی
متضاد: بدویت، چادرنشینی
متضاد: بدویت، چادرنشینی
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
مربوط به جامعۀ متمدن، مربوط به تمدن، مربوط به مدینه، شهری در عربستان، از مردم مدینه، مقابل مکی، ویژگی سوره هایی از قران که در مدینه نازل شده
(بَ نی یَ)
لغت نامه دهخدا
بداراده و بدباطن. (آنندراج). بدقصد و بداندیش و بدخواه. (ناظم الاطباء) ، شکافتن: بدح العود بدحاً و بدوحاً، شکافت آن چوب را. (از ناظم الاطباء) ، زدن: بدحه بالعصا، زد او را بعصا. (از منتهی الارب) (از ناظم الاطباء) ، ناگاه پیش آمدن: بدح فلاناً بالامر، ناگاه پیش آورد فلان را کار. (از منتهی الارب) ، فاش کردن: بدح بالسر، فاش کرد آن راز را. (از منتهی الارب) (از ناظم الاطباء) ، خرامیدن زن. (تاج المصادر بیهقی). برفتار خوش خرامیدن زن. (ازمنتهی الارب) (از معجم متن اللغه) (آنندراج) : بدحت المراءه بدوحاً. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) ، فروماندن شتر از گرانی بار. (آنندراج) : بدح البعیر عن الحمل، فروماند آن شتر از گرانی بار، و کذلک بدح الرجل عن حمالته. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء)
(مُ یَ)
لغت نامه دهخدا
ناقه مدنیه، ماده شتری که نتاج وی نزدیک شده باشد. (آنندراج). تأنیث مدنی است. (از ناظم الاطباء). رجوع به مدنی شود
(مَ دَ نی یَ)
لغت نامه دهخدا
تأنیث مدنی است به معنی منسوب یا مربوط به مدینه به معنی شهر، تأنیث مدنی است، یعنی منسوب به مدینهالرسول.
- سوره مدنیه، سوره ای از قرآن که در شهر مدینه نازل شده است
- سوره مدنیه، سوره ای از قرآن که در شهر مدینه نازل شده است
عالم لدنیت. عالم الوهیت جهان لدنی: ... و اگر چ بهره من از عالم لدنیت علمی زیادت نیامدست... اما از علم آن قدر تخصیص یافته ام که از سوال و جواب او در نمانم
مدنیه در فارسی مونث مدنی: شهر نشینی شهر گرایی، شهری مونث مدنی یا تعلیمات مدنی. تعلیمات مدنی
بدخواه، بدفطرت، زشت سیرت، سیه دل
متضاد: خوش نیت، نیکخواه
متضاد: خوش نیت، نیکخواه
