معنی مدابرت - جستجوی لغت در جدول جو

مدابرت

لغت نامه دهخدا

مبادرت

اقدام کردن به کاری، پیشی گرفتن، شتاب کردن

فرهنگ فارسی عمید

مدافعت

یکدیگر را راندن و دور کردن، از کسی حمایت و طرف داری کردن، دفاع کردن، سهل انگاری در انجام کاری، تعلّل کردن

فرهنگ فارسی عمید

مخابره

خبر دادن، خبر گرفتن، مکالمه به وسیلۀ تلگراف یا تلفن

فرهنگ فارسی عمید

متابعت

پیروی، از پی کسی رفتن، دنبال کسی روان شدن، متابعت

فرهنگ فارسی عمید

مخامرت

مقیم شدن، پیوسته در خانه بودن
در فروش حیله کردن
راه یافتن شک و تردید در دل
آمیختن باهم، معاشرت کردن

فرهنگ فارسی عمید

مدابیر

مدبرها، بدبخت ها، بخت برگشته ها، جمع واژۀ مدبر

فرهنگ فارسی عمید

مداومت

پیوسته در کاری بودن، دوام دادن، ادامه دادن، پایداری و ثبات در کاری

فرهنگ فارسی عمید

مثابرت

پیوسته بر کاری بودن، در کار مواظبت کردن

فرهنگ فارسی عمید

مداجات

مدارا کردن با دشمن، پنهان ساختن دشمنی

فرهنگ فارسی عمید

مداعبت

شوخی کردن، مزاح کردن، ملاعبه

فرهنگ فارسی عمید

مدالست

فریب دادن، فریفتن، ستم کردن

فرهنگ فارسی عمید

مدابر

(مُ بَ)

مقابل و مدابر، آنکه کریم الطرفین باشد. (از اقرب الموارد). گویند، هو مدابر و مقابل، اذا کان محضاً من ابویه. (از منتهی الارب) ، او نجیب محض است از طرف پدر و مادر. (ناظم الاطباء) ، مقابل و مدابر، ذوالاقباله والادباره. (اقرب الموارد). رجوع به ادباره و مدابره شود

مقابل و مدابر، آنکه کریم الطرفین باشد. (از اقرب الموارد). گویند، هو مدابر و مقابَل، اذا کان محضاً من ابویه. (از منتهی الارب) ، او نجیب محض است از طرف پدر و مادر. (ناظم الاطباء) ، مقابل و مدابر، ذوالاقباله والادباره. (اقرب الموارد). رجوع به ادباره و مدابره شود

لغت نامه دهخدا

مدابر

(مُ بِ)

خداوند تیر دابر، مقابل فائز. (از اقرب الموارد). رجوع به دابر شود، بدبخت در قمار. (ناظم الاطباء). رجوع به معنی قبلی شود، که دشمن دارد کسی را و اعراض کند از وی. (از متن اللغه). مخالف و دشمن. (ناظم الاطباء). رجوع به مدابره شود

لغت نامه دهخدا

مکابرت

(مُ بَ / بِ رَ)

مکابره. ستیزه. معارضه: شیر از آن مکابرت عجب نماند و بر آتش غیظ مصابرت را کار فرمود. (مرزبان نامه چ قزوینی ص 244). جز به رنج و مثابرت ذل و مکابرت با گردش ایام بیرون نتوان آمد. (مرزبان نامه چ قزوینی ص 41). با او طریق مکابرت نسپرد. (مصباح الهدایه چ همایی ص 352). و رجوع به مکابره و مکابره شود

لغت نامه دهخدا

مصابرت

(کَ / کِ)

اصطبار. مصابره. مصابره. صبر ورزیدن. صبر نمودن در کارها. (یادداشت مؤلف). صبر کردن. (غیاث). صبر. شکیبایی.
- مصابرت کردن، شکیبایی کردن. شکیب به کار بردن.
- مصابرت نمودن، صبر کردن. شکیبایی نشان دادن. صبر و شکیب نمودن: دو ماه در آن محاصرت مصابرت نمود. (ترجمه تاریخ یمینی ص 68). مدت هجده سال به خراسان بماند و بر انقلاب حالات و تصاریف ایام و حوادث روزگار مصابرت می نمود. (ترجمه تاریخ یمینی ص 257). مدت سه شبانروز بر محاربت مصابرت نمودند و بر مضاربت مثابرت کرد. (جهانگشای جوینی چ اروپا ج 2 ص 178). و رجوع به مصابره شود

لغت نامه دهخدا

مثابرت

(مُ بَ رَ / مُ بِ رَ)

مداومت. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). پایداری. مداومت درکاری: چون از کسی قصد اصفهان احساس نمودی و دانستی که در مقاومت و مزاولت امکان و مقدرت دارد... پای مصابرت و مثابرت استوار کردی. (محاسن اصفهان ص 97).
- مثابرت کردن، مداومت کردن. پایداری کردن: مدت سه شبانروز محاربت مصابرت نمودند و بر مضاربت مثابرت کردند. (جهانگشای جوینی ج 2 ص 178).
- مثابرت نمودن، پایداری نشان دادن. مداومت کردن: امیر ناصرالدین در تحمل پایداری تکالیف آن اثقال و مقاسات شداید آن اشغال به وجهی مصابرت و مثابرت نمود که قوت بشریت از آن قاصر باشد. (ترجمه تاریخ یمینی چ 1 تهران ص 25). و رجوع به مثابره شود

لغت نامه دهخدا

مباشرت

کاری را انجام دادن بنفع خویش اقدام بعملی کردن، جماع کردن آرمیدن با زن، نظارت کردن، اقدام بعملی: فعل در باب مباشرت مباضعت مضاف با مرد است. یا اداره (دایرهء) مباشرت. کارپردازی. یا رئیس مباشرت. کارپرداز، نظارت، آرمش جماع: و شبهای روزه چون بخفتندید بر ایشان طعام و شراب و مباشرت اهل حرام بودی. توضیح جماع با زنان را گویند و شامل مساحقه نیز میشود، (کلام) فعل صادر بلاواسطه

معنی مدابرت - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما