- مخرفجه (مُ خَ فِ جَ)
ازار بلند و گشادی که به روی پاها افتد. (ناظم الاطباء) (از ذیل اقرب الموارد)
معنی مخرفجه - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(مُ خَ نِ قَ)
لغت نامه دهخدا
زمین خرگوش بچه ناک. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) (آنندراج). زمینی که دارای بچۀ خرگوش باشد. (ناظم الاطباء)
(مُ خَ بَ قَ)
لغت نامه دهخدا
زن که از جماع بیهوش شود. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (آنندراج). زنی که از جماع بیهوش می گردد. (ناظم الاطباء)
(مَ رَ ءَ)
لغت نامه دهخدا
مرکّب از: خ رء، آبخانه. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج) (از اقرب الموارد). جای لازم و آبخانه و کنار آب وفرناک. (ناظم الاطباء). و در آن دو لغت دیگر آمده: ’مخراه’ به قلب همزه به الف، و مخروءه به ضم راء. (منتهی الارب) (از آنندراج)
(مُخَ رِ فَ)
لغت نامه دهخدا
مؤنث مخطرف، زن فروهشته پوست. (از ناظم الاطباء). (از اقرب الموارد) (از منتهی الارب). و رجوع به مادۀ قبل شود
(مُ زَ فَ نَ)
لغت نامه دهخدا
مأخوذ از زرفین فارسی به معنی حلقۀ در. موی مجعد. موی حلقه حلقه. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا)
(مَ عَ)
لغت نامه دهخدا
گوسفند که بر گوش وی داغ خرع نهاده باشند. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (آنندراج) (از ناظم الاطباء) ، ناقۀ دیوانه. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (آنندراج) (از ناظم الاطباء). ماده شتر دیوانه. (ناظم الاطباء)
(شَ)
لغت نامه دهخدا
از یکدیگر درکشیدن. (زوزنی) (تاج المصادر بیهقی) ، تشویش و اضطراب پدید آمدن در دل از کاری. خالج قلبی امر مخالجه و خلاجاً، در دل من تشویش و اضطرابی از آن کار پدید آمد. (ناظم الاطباء) ، منازعه کردن فکر با دل. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد)
(شِ)
لغت نامه دهخدا
پنهانی گفتن. (منتهی الارب). پنهانی گفتن و آهسته خواندن. (آنندراج). نرم خواندن. (ترجمان القرآن) (تاج المصادر بیهقی)
(شِطْ طَ)
لغت نامه دهخدا
چیزی به خریف فرادادن. (تاج المصادر بیهقی). معاملۀ خریف کردن با کسی. (آنندراج) : خارفه، معاملۀ خریف کرد با وی. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (از ناظم الاطباء)
(شُ)
لغت نامه دهخدا
برآوردن شخصی از انگشتان خود آنچه خواهد و شخص دیگر مثل آن. (منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). و آن نوعی قمار است. (از اقرب الموارد) ، وابخشیدن چیزی به تیر برآوردن. (زوزنی). وابخشیدن چیزی... (تاج المصادر بیهقی، نسخۀ خطی کتاب خانه دهخدا ورق 195 الف) ، معاهده کردن با غلام خود که در آخر هر ماهی مواجب وی را برساند. (ناظم الاطباء) : خارج غلامه ، ای اتفقا علی ضریبه یردها علیه عند انقضاء کل شهر. (منتهی الارب). موافقت کردن مولا با بندۀ خود که هر ماه بنده دخلی به مولا دهد. (از محیط المحیط) ، آهنگ کردن دو گروه به سوی یکدیگر در جنگ. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون)
(مُ تَ رَ جَ)
لغت نامه دهخدا
شتر ماده که بر خلقت شتر بر بختی برآید. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). ماده شتری که خلقه مانا به شتر بختی نر باشد. (ناظم الاطباء)
(مَ فَ)
لغت نامه دهخدا
مؤنث مخروف. ارض مخروفه، زمین آبداده شده از باران خریفی و نخستین باران اول زمستان. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). و رجوع به مخروف شود
(مَ جَ)
لغت نامه دهخدا
روشن. تابان: فیأتی (زهر خیار شنبر) شکل العرجون و هو متدل بین تضاعیف الاغصان کاءنّهاثریا مسروجه. (ابن البیطار). و رجوع به مسروج شود
(مُ تَ رَبْ بِ جَ)
لغت نامه دهخدا
نادان و احمق. (ناظم الاطباء) ، زنی که بربچۀ خود مهربان و از حال آن آگاه باشد. (از منتهی الارب) (ناظم الاطباء). و رجوع به متربج و تربج شود
(مُ خَرْ رَجَ)
لغت نامه دهخدا
زمین که جائی از آن با گیاه و جائی بی گیاه باشد. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء)
(مُ خَ فِ)
لغت نامه دهخدا
فراخ. (منتهی الارب) (آنندراج). واسع. (محیط المحیط). فراخ و گشاده و واسع. (ناظم الاطباء). عیش مخرفج، عیش فراخ. (ناظم الاطباء) (از ذیل اقرب الموارد)
(تَ ظَلْ لُ)
لغت نامه دهخدا
بسیار گرفتن. (از منتهی الارب) (از تاج العروس) (از لسان العرب) ، خوش عیش گردانیدن. (زمخشری)
(مَ جَ)
لغت نامه دهخدا
عین مضروجه، چشم فراخ شکاف. (منتهی الارب) (از آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)
مخروطه در فارسی مونث مخروط، ریش بزی، رود باریک مونث مخروط جمع مخروطات
