- محت (مَ)
صلب و سخت از هرچیزی. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) ، روز گرم. (منتهی الارب). یوم محت، روزی سخت گرم. (مهذب الاسماء) ، مرد خردمند، مردتیزخاطر. ج، محوت، محتاء. (منتهی الارب) ، خالص و بی آمیغ. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء)
معنی محت - جستجوی لغت در جدول جو
- محت (شَزْوْ)
خشمناک کردن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء)
- محت
ناب، خرد ورز، سخت، گرم صلب و سخت از هر چیز، روز گرم، خردمند تیز خاطر، خالص از هر چیز بی آمیغ
- محت ((مَ))
صلب و سخت از هر چیز، روز گرم، خردمند تیز خاطر، خالص از هرچیز
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(مُ تِ)
لغت نامه دهخدا
آنکه خیر و عطای وی به کسی نرسد. (از اقرب الموارد). آنکه عطا اندک دهد. (مهذب الاسماء). نفقه تنگ گیرنده بر عیال. (یادداشت مرحوم دهخدا)
(مَ تِ)
لغت نامه دهخدا
اصل. یقال انه لکریم المحتد و هو فی محتد صدق. و مراد از اصل همان نسب است نه مطلق آن. (از اقرب الموارد) (از تاج العروس). اصل. (دهار). اصل مردم. ج، محاتد. (مهذب الاسماء). اصل و طبع: فلان از محتد صدق است. (یادداشت مرحوم دهخدا) : بر عرق طاهر و محتد زاهر وی فضائل ذات او دلیلی قاطع و برهانی ساطع بود. (ترجمه تاریخ یمینی ص 396). سلطان در قبول پیغام و اکرام رسول... طهارت محتد و نزاهت عنصر کریم خویش ظاهر گردانید. (ترجمه تاریخ یمینی ص 229). محتد طاهرش حلقه ای از سلسلۀ قدس. (ترجمه تاریخ یمینی). کان الحریری صاحب المقامات، البصری بلداً و محتداً. (یادداشت مرحوم دهخدا)
(مُ تَم م)
لغت نامه دهخدا
نعت مفعولی از احتمام. اندوهگین شونده به شب و به خواب نرونده از اندوه. (از منتهی الارب). متفکر و مضطرب و اندوهگین و ناتوان از بیخوابی. (ناظم الاطباء). و رجوع به محتمم شود
