معنی مجلوده - جستجوی لغت در جدول جو

مجلوده

لغت نامه دهخدا

شالوده

بنیاد، پی دیوار، طرح و نقشه

فرهنگ فارسی عمید

فالوده

پالوده، صاف شده، پاکیزه شده، پاک شده از آلودگی، فالوذج

فرهنگ فارسی عمید

مجاهده

مجاهدت، تلاش در راه دین، کوشش کردن، در تصوف مبارزه و مقابله با هواهای نفسانی، جنگ با کافران در راه اسلام، جهاد

فرهنگ فارسی عمید

مالنده

کسی که چیزی به جایی می مالد

فرهنگ فارسی عمید

بالوده

بالیده، نموکرده، بزرگ شده

فرهنگ فارسی عمید

مجلوه

(مَ)

خانه ای که پرده نداشته باشد. (منتهی الارب). خانه بی در و خیمۀ بی پرده. (ناظم الاطباء). خانه ای که پرده و در نداشته باشد. (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

مجوده

(مَ دَ)

ارض مجوده، زمینی که باران نیکو بر وی ببارد. (منتهی الارب) (از آنندراج) (از اقرب الموارد) (از محیط المحیط)

لغت نامه دهخدا

مجلود

(شَ)

چابک و چالاک گردیدن. (منتهی الارب) (آنندراج). جلاده. جلد. جلوده. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). و رجوع به جلاده و جلادت شود

لغت نامه دهخدا

مجلوه

(مَ لُوْ وَ)

مؤنث مجلو. (ناظم الاطباء). رجوع به مجلو شود، عروس جلوه داده. (منتهی الارب). عروس بی حجاب. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

مجلده

(مُ جَلْ لَ دَ)

تأنیث مجلد. ج، مجلدات. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). و رجوع به مجلد و مجلدات شود

لغت نامه دهخدا

مولوده

(مَ دَ)

مولوده. مؤنث مولود. ج، مولودات. دختربچه. دختربچۀ زاده شده. (از یادداشت مؤلف). و رجوع به مولود شود
مؤنث مولود. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). رجوع به مولود شود

لغت نامه دهخدا

مجروده

(مَ دَ)

ارض مجروده،زمین ملخناک و ملخ رسیده. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). ارض مجروده، زمین بسیارملخ. (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

مجاوده

(شَ جَ)

با کسی به جوانمردی نورد کردن. (المصادر زوزنی). با کسی نبرد کردن به جوانمردی. (تاج المصادر بیهقی) (منتهی الارب) (آنندراج) (از ناظم الاطباء). با کسی در جود مفاخرت کردن. (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

مجلوه

(مَ لُوْ وَ / وِ)

مرآت مجلوه، آیینۀ صاف و روشن. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

مال ده

بخشنده، منعم، معطی

معنی مجلوده - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما