- مجشر(مِ شَ)
حوضی که از آن آب گرفته نشود. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)
معنی مجشر - جستجوی لغت در جدول جو
- مجشر(مُ جَشْ شِ)
به چرا گذارنده ستور را شباروز. (از منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد) ، ترک کننده. (آنندراج) (از منتهی الارب)
- مجشر(مُ جَشْ شَ)
دور داشته شده از خانه. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء)
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
قومی از مردم مجارستان، از مردم این قوم، مربوط به مجار مثلاً سرزمین های مجار
جای گرد آمدن مردم در روز رستاخیز، کنایه از غوغا، جنجال، بسیار عالی و خوب، روز رستاخیز
(اَ شَ)
لغت نامه دهخدا
درشت آواز. (منتهی الارب). آنکه در سینه اش خشونت و در آوازش درشتی بود. مؤنث: جشراء. ج، جشر، فرودآوردن دیگ را از دیگپایه بدستمال. (منتهی الارب). دیگ به رگوی از دیگدان فروگرفتن. (تاج المصادر) : اجعل القدر، گشن خواه شدن ماده. (منتهی الارب). نر جستن. بگشن آمدن. (تاج المصادر) : اجعلت الکلبه، گشن خواه شد سگ ماده، گوگال ناک گردیدن آب. (منتهی الارب) : اجعل الماء
(مُ جَشْ شَ رَ)
لغت نامه دهخدا
خیل مجشره، اسبان گذاشته شده به چراگاه. (منتهی الارب) (از ناظم الاطباء) (آنندراج) (از اقرب الموارد)
گروه دسته، خویشان بستگان گروه جماعت، خویشاوندان شخص کسان، جمع معاشر. هر چیز ده گوشه، (شعر) قسمی از مسمط که هر بندش ده مصراع (یا ده بیت) داشته باشد
