معنی مجاوره در لغت نامه دهخدا

مؤنث مُجاوِر. رجوع به مجاور شود.، - زاویتین مجاورتین، دو زاویۀ مجاور. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). دو زاویه هنگامی مجاورند که یک ضلع مشترک داشته باشند. و رجوع به زاویه در همین لغت نامه شود

معنی مجاوره در لغت نامه دهخدا

با کسی همسایگی کردن. (تاج المصادر بیهقی). همسایگی کردن. جِوار. جُوار. (از منتهی الارب) (از آنندراج) (از اقرب الموارد)، اعتکاف کردن در مسجد. (تاج المصادر بیهقی). به اعتکاف نشستن در مسجد. (منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد). به اعتکاف نشستن در مزگت. (ناظم الاطباء). و رجوع به مجاورت شود، در زنهار کسی شدن. (تاج المصادر بیهقی) (از منتهی الارب) (آنندراج) (از ناظم الاطباء)

معنی مجاوره در فرهنگ لغت هوشیار

مجاوره در فارسی مونث مجاور: همسایه همسامان هم ویمند، زنهار گیر زن مجاورت در فارسی همسایگی، نزدیکی در کناری همکناری، نشینندگی در جایگاهی اشویی گوشه گیری زنهار گیری

معنی مجاوره - جستجوی لغت در جدول جو

مجاوره

لغت نامه دهخدا

مجاوره

لغت نامه دهخدا

مجاوره

فرهنگ لغت هوشیار

مجاورت

همسایگی کردن با کسی، در جوار کسی یا جایی به سر بردن، همسایگی

فرهنگ فارسی عمید

محاوره

با هم سخن گفتن، گفتگو کردن

فرهنگ فارسی عمید

مشاوره

با هم مشورت کردن، کنکاش کردن، رایزنی

فرهنگ فارسی عمید

مجاهره

علنی شدن، آشکار شدن، آشکارا دشمنی کردن

فرهنگ فارسی عمید

مجاوبه

مجاوبه و مجاوبت در فارسی مونث مجاوب: هم پاسخی به یکدیگر پاسخ دادن جمع مجاوبات

فرهنگ لغت هوشیار

مشاوره

مشاوره و مشاورت در فارسی: اندرز اوسکار اوسکارش رایزنی مشورت کردن بایکدیگر رای زدن، مشورت رایزنی، جمع مشاورات

فرهنگ لغت هوشیار

مساوره

مساوره و مساورت در فارسی: تاخت آوردن، خیز برداشتن جست و خیز کردن، حمله کردن بسوی یکدیگر بریکدیگر برجستن

فرهنگ لغت هوشیار

محاوره

پاسخ و سخن گفتن، حدیث کردن با یکدیگر، مباحثه، سوال و جواب

فرهنگ لغت هوشیار

مجروره

مجروره در فارسی مونث مجرور کشیده، کمانه ای مونث مجرور جمع مجرورات

فرهنگ لغت هوشیار

مجاوده

جنگ جوانمردانه

فرهنگ لغت هوشیار

مجاورت

مجاور بودن همسایه بودن در جوار کسی بودن، در مکانی مقدس اقامت گزیدن: و بترخیص حضرت نادری مجاورت آستان عرش بنیان را اختیار و در آن اوان در آنجا می بود، همسایگی، نزدیکی: ... آتش اندر نیستانی افتد هر چه خشک باشد بسوزد و از جهت مجاورت خشک بسیار تر نیز بسوزد

فرهنگ لغت هوشیار

مجاوله

مجاولت در فارسی: همگردی در نبرد با هم جولان کردن با یکدیگر گشتن در نبرد: اوساط حشم و آحاد جمع لشکر چون شغال و روباه و گرگ و امثال ایشان در پیش افتادند و بمجاولت و مراوغت در آمدند و از هر جانب می تاختند

فرهنگ لغت هوشیار