معنی متنقرس - جستجوی لغت در جدول جو

متنقرس

لغت نامه دهخدا

متفرس

کسی که از علامت ها و نشانه ها به چیزی پی می برد، باهوش

فرهنگ فارسی عمید

متنجس

نجس شونده، ناپاک

فرهنگ فارسی عمید

متقرب

دارای تقرب و نزدیکی

فرهنگ فارسی عمید

متفقره

(مُ تَ فَقْ قِ رَ)

ارض متفقره، زمینی که دارای چاه و گودال بسیار باشد. (ناظم الاطباء) (از محیطالمحیط). و رجوع به مادۀ قبل شود

لغت نامه دهخدا

متمرس

(مُ تَ مَرْ رِ)

سوده شده. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). و رجوع به تمرس شود، فتنه انگیز. (ناظم الاطباء). متعرض شونده کسی را به شر. (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

متمقس

(مُ تَ مَقْ قِ)

شوریده دل. (آنندراج) (از اقرب الموارد). دلتنگ و شوریده دل. و رجوع به تمقس شود، مدهوش. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

متحرس

(مُ تَ حَرْ رِ)

خود را پاس دارنده. (آنندراج). آگاه و هوشیار و خبردار و عاقبت اندیش و دوراندیش. (ناظم الاطباء) ، پرهیزگار. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون). و رجوع به تحرس شود

لغت نامه دهخدا

تنگرس

(تَ گَ)

گونه ای از ارجنگ، و تنگرس نامی است که در کرج و درۀ زیارت به این درخت دهند و نامهای دیگر آن، گیزی و شال چس است. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). درختی از تیره عنابها که خواص عمومی و دارویی تیره خود را دارد و چهار گونه از این گیاه تاکنون در جنگلهای شمالی ایران شناخته شده است. گونه های مختلف این گیاه در جنگلهای شمال خراسان و استپ های اطراف تهران نیز می رویند. میوۀ گیاه مذکور در تداوی بعنوان مسهل مصرف می شود. ارجنگ. شال چس. شغال چس. قره میخ. قره زله. گیزی. (فرهنگ فارسی معین). و رجوع به جنگل شناسی کریم ساعی ج 2 ص 227، 260 و 261 و ارژن و کنگرس شود

گونه ای از اَرْجَنَگ، و تنگرس نامی است که در کرج و درۀ زیارت به این درخت دهند و نامهای دیگر آن، گیزی و شال چس است. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). درختی از تیره عنابها که خواص عمومی و دارویی تیره خود را دارد و چهار گونه از این گیاه تاکنون در جنگلهای شمالی ایران شناخته شده است. گونه های مختلف این گیاه در جنگلهای شمال خراسان و استپ های اطراف تهران نیز می رویند. میوۀ گیاه مذکور در تداوی بعنوان مسهل مصرف می شود. ارجنگ. شال چس. شغال چس. قره میخ. قره زله. گیزی. (فرهنگ فارسی معین). و رجوع به جنگل شناسی کریم ساعی ج 2 ص 227، 260 و 261 و ارژن و کنگرس شود

لغت نامه دهخدا

تنقیس

(تَ رِ فَ)

سیاهی دردوات کردن، لقب نهادن کسی را. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

متنقر

(مُ تَ نَقْ قِ)

بازکاونده از چیزی. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). بازکاونده و تجسس کننده. (ناظم الاطباء). رجوع به تنقر شود

لغت نامه دهخدا

متضارس

(مُ تَ رِ)

بنای ناهموار. (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). و رجوع به تضارس شود

لغت نامه دهخدا

متغطرس

(مُ تَ غَ رِ)

خشمناک. (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد) ، متکبر وبزرگ منش. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) ، آزمند و طمعکار. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون) ، خرامنده در رفتار. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (از منتهی الارب) ، بی راه رونده. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

متنسس

(مُ تَ نَسْ سِ)

دریافت کننده نیکویی و احسان. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون)

لغت نامه دهخدا

متهطرس

(مُ تَ هََ رِ)

خرامنده. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). و رجوع به تهطرس شود

لغت نامه دهخدا

متدارس

(مُ تَ رِ)

سبق گوینده باهم. (آنندراج). هم درس و هم سبق. (ناظم الاطباء). و رجوع به تدارس شود

لغت نامه دهخدا

متمارس

(مُ تَ رِ)

با هم جنگ و پیکار کننده. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). جنگجو و با هم پیکار کننده و جنگ نماینده. (ناظم الاطباء). و رجوع به تمارس شود، آشفته و مضطرب و پریشان. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون)

لغت نامه دهخدا

متمقحس

(مُ تَ مَ حِ)

شوریده دل و دلتنگ. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). رجوع به تمقحس شود، مدهوش. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

متنادس

(مُ تَدِ)

یکدیگر را لقب نهنده. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). به همدیگر بد گوینده و دشنام دهنده. (ناظم الاطباء). و رجوع به تنادس شود

لغت نامه دهخدا

متنوره

(مُ تَ نَوْ وِ رَ)

مؤنث متنور. رجوع به متنور شود

لغت نامه دهخدا

منقرس

(مُ قَ رِ)

مبتلا به نقرس. (یادداشت مرحوم دهخدا) : و قد یتخذ من هذا الحجر اجران فیضع فیه المنقرسون ارجلهم. (ابن البیطار) (یادداشت ایضاً)

لغت نامه دهخدا

متشارس

(مُ تَ رِ)

با همدیگر خصومت نماینده. (ناظم الاطباء). عداوت کردن قوم با یکدیگر. (از اقرب الموارد) (ازالمنجد) (از محیطالمحیط). همدیگر دشمنانگی کننده. (منتهی الارب) (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

متنافس

(مُ تَ فِ)

رغبت کننده به چیزی به طریق مبارات. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). آرزومند و راغب و مشتاق، بخصوص هنگام رقابت و همچشمی. (ناظم الاطباء) : ختامه مسک و فی ذلک فلیتنافس المتنافسون. (قرآن 26/83). و رجوع به تنافس شود

لغت نامه دهخدا

مترقرق

(مُ تَ رَ رِ)

درخشنده. (آنندراج). رخشان وتابان. (ناظم الاطباء) ، مال مترقرق، شتران آماده برای لاغری و فربهی. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (از ناظم الاطباء). و رجوع به ترقرق شود

لغت نامه دهخدا

متنوره

مونث متنور

فرهنگ لغت هوشیار

متنکره

مونث متنکر جمع متنکرات

فرهنگ لغت هوشیار

متفرس

نشانه دان، سوار کار نما

فرهنگ لغت هوشیار

متنجس

ناپاک، آلوده، نجس شده

فرهنگ لغت هوشیار

متقدس

پاک شونده و پاک

فرهنگ لغت هوشیار

متقرب

کسی که بخدا تقرب میجوید و از خدا میترسد

فرهنگ لغت هوشیار

متقوس

کمانی کمانه ای

فرهنگ لغت هوشیار

متجرس

سخن گوینده

فرهنگ لغت هوشیار

تنگرس

درختی ازتیره عنابها که خواص عمومی و دارویی تیره خود را دارد و چهار فراخ و از این گیاه تاکنون در جنگلهای شمالی ایران شناخته شده است. گونه های مختلف این گیاه در جنگلهای شمال و خراسان و استپ های اطراف تهران نیز میروید. میوه گیاه مذکور در تداوی بعنوان مسهل مصرف میشود ارجنگ شال چس شغال چس قره میخ قره زله گیزی

فرهنگ لغت هوشیار

متقرب

((مُ تَ قَ رِّ))

کسی که به دیگری تقرب کند، نزدیکی جوینده، جمع متقربین

فرهنگ فارسی معین

متنجس

((مُ تَ نَ جِّ))

نجس شونده، ناپاک

فرهنگ فارسی معین

معنی متنقرس - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما