معنی متنطس - جستجوی لغت در جدول جو

پرسندۀ خبر. (آنندراج). تفحص کننده در اخبار. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد) ، بر زمین افتاده، دست بر دهان نهنده. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب). و رجوع به تندس شود

لغت نامه دهخدا

متنسس

(مُ تَ نَسْ سِ)

دریافت کننده نیکویی و احسان. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون)

لغت نامه دهخدا

متنطع

(مُ تَ نَطْ طِ)

دور درشونده در سخن و به غور نگرنده، زیرکی و باریکی کننده در امور. (آنندراج) (منتهی الارب). آگاه و دوراندیش و ساعی و جاهد. (ناظم الاطباء) ، آن که سخن با کام افتد. (مهذب الاسماء). در کام گوینده سخن را. (منتهی الارب). رجوع به تنطع شود، زحمتکش، مباشر و کارگزار هوشیار. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

متنطف

(مُ تَ نَطْطِ)

گوشواره در گوش نهنده. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). زینت داده شده با گوشواره، آلوده شده به عیب و عیب دار و معیوب. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب). رجوع به تنطف شود

لغت نامه دهخدا

متنطق

(مُ تَ نَطْ طِ)

گفتگوکننده و نطق کننده. (ناظم الاطباء) ، کمر بر میان بسته. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). و رجوع به تنطق شود

لغت نامه دهخدا

متنفس

(مُ تَ نَفْ فِ)

دم برزننده. (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب). نفس کشنده و نفس دار و جاندار و حیوان و کس. (ناظم الاطباء). نفس کش. زنده. جاندار. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) : چهارجانب راه گریز مسدود و متنفسی را زنده نخواهند گذاشت. (مجمل التواریخ گلستانه ص 227). و رجوع به تنفس شود

لغت نامه دهخدا

مانطس

حجری است هندی یعنی سنگی است که در هندوستان می باشد. گویند باطل السحر است. هرکه با خود دارد سحر بروی کار نکند و از جمیع امراض محفوظ باشد. (برهان) (آنندراج). در تحفۀ حکیم مؤمن و فهرست مخزن الادویه و ذیل قوامیس دزی نیست. شاید مصحف ’مالطیطش’ باشد. (حاشیۀ برهان چ معین). و رجوع به دزی ج 2 ص 565 شود

لغت نامه دهخدا

تنطس

(تَ)

نیک پاکیزه شدن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) ، سخت احتیاط کردن در طهارت و در کلام و طعام و جامه و در جمیع امور، نیکو دانستن و باریک رفتن در دانش، جاسوسی کردن از خبر. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا