- متناقض
چیزی که مخالف و ضد دیگری باشد، دارای تناقض
معنی متناقض - جستجوی لغت در جدول جو
- متناقض(مُ تَ قِ)
عهدشکننده. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). عهد و پیمان شکننده، کسی که خراب میکند بنا را. (ناظم الاطباء) ، آن که واز میکند تاب ریسمان را. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (آنندراج). و رجوع به تناقض شود، مخالف. عکس. ناموافق و نقیض هم باشنده: ولیکن روا نباشد که قول خدای متناقض باشد. (جامعالحکمتین، از فرهنگ فارسی معین)
- متناقض
عهد و پیمان شکننده
- متناقض((مُ تَ قِ))
مخالف و ضد یکدیگر
- متناقض
تناقص آمیز، ضد، متخالف، متضاد، مخالف، ناسازگار، ناقض، نقیض
متضاد: همگون
متضاد: همگون
- متناقض
متناقضٌ
- متناقض
Conflicting, Contradicting, Contradictory, Paradoxical
- متناقض
contradictoire, paradoxal
- متناقض
conflitante, contraditório, paradoxal
- متناقض
widersprüchlich, paradox
- متناقض
sprzeczny, paradoksalny
- متناقض
противоречащий , противоречивый , парадоксальный
- متناقض
суперечливий , суперечливий , парадоксальний
- متناقض
tegenstrijdig, paradoxaal
- متناقض
متضاد , متضاد
- متناقض
conflittuale, contraddittorio, paradossale
- متناقض
ขัดแย้งกัน , ขัดแย้ง , ขัดแย้ง
- متناقض
kinzani
- متناقض
矛盾する , 矛盾する , 矛盾した
- متناقض
矛盾的
- متناقض
סותר , פרדוקסלי
- متناقض
conflictivo, contradictorio, paradójico
- متناقض
çelişkili, paradoksal
- متناقض
bertentangan, paradoks
- متناقض
বিরোধপূর্ণ , বিব্রতকর , পরস্পরবিরোধী
- متناقض
विरोधाभासी , विरोधाभासी
- متناقض
상충하는 , 모순된 , 역설적인
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
با هم ضدونقیض بودن، مخالف بودن چیزی با چیزی، ضد یکدیگر بودن، در علم منطق قضیه ای که قضیۀ دیگر را باطل کند مانند شب وروز
(مُ تَ هَِ)
لغت نامه دهخدا
آهنگ کننده با هم در حرب. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). به همدیگر حمله کننده و آماده و مهیای جنگ. (ناظم الاطباء). و رجوع به تناهض شود
