معنی متناذر در لغت نامه دهخدا

همدیگر را ترساننده. (آنندراج) (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). همدیگر را پند دهنده یا ترساننده. (ناظم الاطباء). رجوع به تناذر شود

معنی متناذر در لغت نامه دهخدا

شیر بیشه. (از منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) (از محیطالمحیط)

معنی متناذر - جستجوی لغت در جدول جو

متناذر(مُ تَ ذِ)

لغت نامه دهخدا

متناذر(مُ تَ ذِ)

لغت نامه دهخدا

متجاسر

کسی که اظهار دلیری و جسارت می کند، کنایه از گردنکش، طغیانگر

فرهنگ فارسی عمید

متنافر

هراسان و گریزان، آنچه شنیدن آن مطبوع نباشد، ناخوشایند، ناخوش آهنگ

فرهنگ فارسی عمید

متغایر

ویژگی کسی یا چیزی که با دیگری مغایرت و اختلاف داشته باشد، ضد هم، ناجور

فرهنگ فارسی عمید

متشاعر

کسی که خود را شاعر می پندارد و تظاهر به شاعری می کند

فرهنگ فارسی عمید

متجاهر

کسی که عمداً کار و عمل خود را آشکار سازد

فرهنگ فارسی عمید

متظاهر

تظاهر کننده، ظاهرساز

فرهنگ فارسی عمید

تناذر

(تَ)

یکدیگررا بیم کردن. (زوزنی). یکدیگر را ترسانیدن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

مناذر

(مَ دِ)

جمع واژۀ منذر، به معنی ترساننده. (آنندراج). رجوع به منذر شود

لغت نامه دهخدا

مناذر

(مُ ذِ)

شیر بیشه. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

متنذر

(مُ تَ نَذْ ذِ)

ترسو و هراسان، آگاه و باخبر. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون)

لغت نامه دهخدا

مناذر

(مَ ذِ)

دوشهر است در نواحی اهواز مناذر کبری، مناذر صغری. (منتهی الارب). نام دو شهر در اهواز. (ناظم الاطباء). نام دو شهر بوده در اهواز یکی را کبری و یکی را صغری می نامیده اند و اهواز چند شهر داشته بدین نامها: سوق الاهواز و رامهرمز و ایدج و جندشاپور و سوس و نهرتبری وبرق و مناذر گفته اند و اهواز جمع آن شهرهاست و یکی را اهواز نگویند... (انجمن آرا). یکی از نه شهر اهواز است و آن دو باشد: مناذر کبری و مناذر صغری. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). رجوع به معجم البلدان شود

لغت نامه دهخدا

متناظر

(مُتَ ظِ)

بریکدیگر نگرنده. (آنندراج) (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). نگرنده یکی مر دیگری را. (ناظم الاطباء) ، مقابله نماینده. (آنندراج) (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). مقابل و روبرو. (ناظم الاطباء). و رجوع به تناظر شود

لغت نامه دهخدا

متنافر

(مُ تَ فِ)

هراسان و گریزان از ترس و بیم. (ناظم الاطباء)، برنده همدیگر را نزد حاکم. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب)، الفاظی را گویند که به گفتن مشکل بود و یکدیگر را امتحان کنند به گفتن الفاظ متنافر یا دو بار یا سه بار بر ولا بتوانند گفتن (یا نه) چنانکه این الفاظ است: خواجه تو چه تجارت کنی. کم کس این را سه بار بیک دم تواند گفت که زبانش درنیاویزد و ضد این را که آسان بود گفتن و خوش و روان بود متلایم خوانند. (حدائق السحر فی دقائق الشعر چ مرحوم اقبال ص 87). و رجوع به تنافر شود

هراسان و گریزان از ترس و بیم. (ناظم الاطباء)، برنده همدیگر را نزد حاکم. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب)، الفاظی را گویند که به گفتن مشکل بود و یکدیگر را امتحان کنند به گفتن الفاظ متنافر یا دو بار یا سه بار بر وِلا بتوانند گفتن (یا نه) چنانکه این الفاظ است: خواجه تو چه تجارت کنی. کم کس این را سه بار بیک دم تواند گفت که زبانش درنیاویزد و ضد این را که آسان بود گفتن و خوش و روان بود متلایم خوانند. (حدائق السحر فی دقائق الشعر چ مرحوم اقبال ص 87). و رجوع به تنافر شود

لغت نامه دهخدا

متناکر

(مُ تَ کِ)

خویشتن را نادان نماینده. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). کسی که خویشتن را نادان مینمایاند. (ناظم الاطباء) ، ناشناخته آورنده. (آنندراج) (منتهی الارب) ، با همدیگر دشمنی ورزنده. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). و رجوع به تناکر شود

لغت نامه دهخدا

متناثر

(مُ تَ ثِ)

پراکنده. (آنندراج) (از منتهی الارب). پراکنده و به اینجا و به آنجا افتاده. (ناظم الاطباء) ، بیمار و هلاک شده. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). و رجوع به تناثر شود

لغت نامه دهخدا

متناحر

(مُ تَ حِ)

باهمدیگر حمله کننده و دست یقه شونده، خانه های مقابل و روبرو، گمراه و عدول کننده از راه. (ناظم الاطباء). و رجوع به تناحر شود

لغت نامه دهخدا