معنی متمالیٔ - جستجوی لغت در جدول جو

متمالیٔ

لغت نامه دهخدا

متوالیه

متوالی، پیاپی، پشت سرهم

فرهنگ فارسی عمید

متمایز

ویژگی کسی یا چیزی که از دیگران جدا و مشخص باشد، دارای تمایز

فرهنگ فارسی عمید

متمادی

مدت دار، طولانی، ویژگی کسی که بر چیزی اصرار و لجاج کند

فرهنگ فارسی عمید

متمایل

کسی که به چیزی مایل است، کج شونده، خمیده، مایل گشته

فرهنگ فارسی عمید

ممالیک

مملوک ها، بنده ها، برده ها، غلام ها، جمع واژۀ مملوک

فرهنگ فارسی عمید

متعالی

بلند پایه، بلند و رفیع

فرهنگ فارسی عمید

متحالیه

(مُ تَ یَ)

امراءه متحالیه، زنی که شگفتی و زیبایی نماید. (ناظم الاطباء). و رجوع به تحالی و مادۀ قبل شود

لغت نامه دهخدا

متتالیه

(مُ تَ یَ)

به معنی پی در پی آینده و پس یکدیگر رونده، مأخوذ از تلو بضمتین و تشدید واو بمعنی در پی کسی رفتن. (آنندراج) (غیاث). و رجوع به متتالی و تتالی شود

لغت نامه دهخدا

متباریٔ

(مُ تَ رِءْ)

مشغول به خلاصی دیگری، تفریق کننده شراکت. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون)

لغت نامه دهخدا

متباطیٔ

(مُ تَ طِءْ)

درنگی کننده در رفتار. (آنندراج) (ناظم الاطباء) ، کسی که بر پهلو استراحت می کند، ضعیف العقل و بی خبر، بی پروا. (ناظم الاطباء). و رجوع به تباطؤ شود

لغت نامه دهخدا

متلألیٔ

(مُ تَ لَءْ لِءْ)

روشن و تابان. اسم فاعل از تلألؤ که بر وزن تفعلل است رباعی مزید مأخوذ از لؤلؤ که به معنی مروارید است و این قسم اشتقاق از جامد در کلام عرب مستعمل است... (غیاث) (آنندراج). درخشان و تابان و تابدار. (ناظم الاطباء) : به برج طالعش از نور کوکب او متلألی ٔ گشت. (ترجمه تاریخ یمینی چ 1 تهران ص 284). و رجوع به تلألؤ شود

لغت نامه دهخدا

متواطیٔ

(مُ تَ طِءْ)

با هم موافقت و سازواری و اتفاق کننده. (آنندراج) (از منتهی الارب). موافق و سازوار با همدیگر. (ناظم الاطباء) ، (اصطلاح منطقی) آن کلی است که حصول معنی و صدق آن بر همه افراد ذهنی و خارجی آن یکسان باشد مانند انسان که بر همه افراد ذهنی و خارجی انسان منطبق شود، خواه قوی باشد و خواه ضعیف، دانشمند و یا نادان. چنانکه نمیتوان گفت یکی انسان است و دیگری بیشتر از او انسان است. (از تعریفات جرجانی). مقابل مشکک: و نه چنان سپیدی بر برف و بر کافور، که یکی را بیش از دیگر نیست تا متواطی بودی. (دانشنامه ص 38)

لغت نامه دهخدا

متملیٔ

(مُ تَ مَلْ لِءْ)

انباشته و پر شده. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). و رجوع به تملؤ شود

لغت نامه دهخدا

متوالیه

(مُ تَ یَ)

مؤنث متوالی. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). و رجوع به متوالی شود

لغت نامه دهخدا

مترافیٔ

(مُ تَ فِءْ)

با یکدیگر موافقت نماینده وقوت دهنده یکدیگر. (منتهی الارب) (از آنندراج). یاری کننده مر یکدیگر و یار و معاون. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

مشتمالی

(مُ)

دلاکی کردن، یعنی مالیدن اندام به مشت و آن را به زبان هندی چپی گویند. (آنندراج) :
سالکان از سر لگدکوب حوادث میشوند
ماندگان راه را از مشتمالی چاره نیست.
محمدسعید اشرف (از آنندراج)

لغت نامه دهخدا