معنی متباطیٔ متباطیٔ (مُ تَ طِءْ) درنگی کننده در رفتار. (آنندراج) (ناظم الاطباء) ، کسی که بر پهلو استراحت می کند، ضعیف العقل و بی خبر، بی پروا. (ناظم الاطباء). و رجوع به تباطؤ شود لغت نامه دهخدا
