معنی متماحل - جستجوی لغت در جدول جو

متماحل(مُ تَ حِ)

لغت نامه دهخدا

متماثل

چیزی که مانند چیز دیگر باشد مانند هم، همانند

فرهنگ فارسی عمید

متمایل

کسی که به چیزی مایل است، کج شونده، خمیده، مایل گشته

فرهنگ فارسی عمید

متصالح

کسی که مالی یا ملکی از طرف کس دیگر به او مصالحه شود، کسی که در عقد صلح مالی را قبول می کند، کسی که با دیگری صلح و سازش کند

فرهنگ فارسی عمید

متشاکل

همانند، مانند هم، مثل یکدیگر، شبیه، نظیر

فرهنگ فارسی عمید

متداخل

داخل شده در یکدیگر، داخل شونده

فرهنگ فارسی عمید

متشاغل

آنکه خود را به کاری مشغول سازد

فرهنگ فارسی عمید

تماحل

(تَ)

مماحله با یکدیگر یعنی، مکرنمودن و دشمنی کردن باهم. (از اقرب الموارد) ، دور افتادن از یکدیگر. (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

متماحله

(مُ تَ حِ لَ)

مؤنث متماحل. خانه های دور از خانه ها. یقال دار متماحله، ای متباعده. (ناظم الاطباء). رجوع به مادۀ قبل شود، فلاه متماحله، دشت بی کران. بیابان بعید الاطراف. (از اقرب الموارد). رجوع به متماحل شود

لغت نامه دهخدا

متمحل

(مُ تَ مَحْ حِ)

مکرنماینده و فریبنده. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). مکار و حیله باز و فریبنده. (ناظم الاطباء). رجوع به تمحل شود

لغت نامه دهخدا

متمایل

(مُ تَ یِ)

به این طرف و آن طرف جنبنده. (ناظم الاطباء) :
ای سپس مال و آز مانده شب و روز
نیستی الاکه سایۀ متمایل.
ناصرخسرو.
جلوه کنان میروی ّ و باز نیایی
سرو ندیدم بدین صفت متمایل.
سعدی.
، در خم و چم شونده، مأخوذ از تمایل بمعنی خمیدن. (غیاث) (آنندراج) ، کج شده و خمیده شده. (ناظم الاطباء). رجوع به تمایل شود، میل و خواهش کننده. (غیاث) (آنندراج). میل کرده و راغب شده و مایل گشته. (ناظم الاطباء). گرایسته. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا)

لغت نامه دهخدا

متمائل

(مُ تَ ءِ)

رجوع به متمایل شود

لغت نامه دهخدا

متماثل

(مُ تَ ثِ)

مشابه و مانند همدیگر شونده. (غیاث) (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). همسرو مانند هم و مثل هم. (ناظم الاطباء) ، بیماری که به به شدن نزدیک شود. (آنندراج). بیمار به شده. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). رجوع به تماثل شود، در حساب هر دوعدد که متساوی یکدیگر باشند متماثلان خوانند چون چهار و چهار. (از نفایس الفنون). دو عددی که هم از لحاظقدر مطلق و هم از لحاظ علامت مانند هم باشند چون ’8 و 8’ و ’5 و 5’ متماثلان باشند. رجوع به تماثل شود

لغت نامه دهخدا

متماحک

(مُ تَحِ)

ستیهنده و خصومت کننده. (آنندراج) (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). با یکدیگر خصومت نماینده و نزاع کننده. (ناظم الاطباء). رجوع به تماحک شود

لغت نامه دهخدا

متجاهل

خویشتن را نادان نماینده، کسی که تظاهر به نادانی می کند

معنی متماحل - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما