معنی متقلنس - جستجوی لغت در جدول جو

متقلنس

لغت نامه دهخدا

متقلب

کسی که در کاری دغلی و نادرستی می کند، دغل کار، دگرگون شونده، برگردنده

فرهنگ فارسی عمید

متقلد

کسی که امری را بر گردن گرفته، متعهد، مقلد، پیروی کننده

فرهنگ فارسی عمید

متلبس

ملبّس، پنهان و پوشیده، در آمیخته، لباس پوشیده

فرهنگ فارسی عمید

متجانس

چیزی که با دیگری از یک جنس باشد، هم جنس، متناسب، متعادل

فرهنگ فارسی عمید

متطلس

آنکه طیلسان پوشیده، طیلسان پوشیده

فرهنگ فارسی عمید

متقسقس

(مُ تَ قَ قِ)

شنونده. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). شنونده و مستمع. (ناظم الاطباء). و رجوع به تقسقس شود

لغت نامه دهخدا

منقلوس

نام مردی است که کنیزکان بخریدی و بر ایشان قوادگی کردی و عذرا را بخرید. (لغت فرس اسدی چ اقبال ص 203). یکی از نامها که در وامق وعذرا آمده است. (یادداشت مرحوم دهخدا) :
چو رفتند سوی جزیره کیوس
یکی مرد بد نام او منقلوس.
عنصری (از لغت فرس اسدی چ اقبال ص 203)

نام مردی است که کنیزکان بخریدی و بر ایشان قوادگی کردی و عذرا را بخرید. (لغت فرس اسدی چ اقبال ص 203). یکی از نامها که در وامق وعذرا آمده است. (یادداشت مرحوم دهخدا) :
چو رفتند سوی جزیره کیوس
یکی مرد بُد نام او منقلوس.
عنصری (از لغت فرس اسدی چ اقبال ص 203)

لغت نامه دهخدا

متجانس

(مُتَ نِ)

مانا به چیزی. (آنندراج). هم جنس. از یک جنس و هم جنس و مشابه و مانا بهم. (ناظم الاطباء). شبیه به چیزی یا کسی. هم جنس. و رجوع به تجانس شود

لغت نامه دهخدا

متأنس

(مُ تَ ءَنْ نِ)

شیر و شیری که شکار را از دور احساس کند. (منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد). شیر بیشه. (ناظم الاطباء) ، آرام یابنده. (آنندراج). رام شده و دست آموز و انس و الفت گرفته و انسی و اهلی. (ناظم الاطباء). و رجوع به تأنس شود

لغت نامه دهخدا

متقلعف

(مُ تَ قَعِ)

سوارشونده بر ناقه ای که در سواری نیامده. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). سوارشونده بر ماده شتری که در سواری نیامده باشد. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

متقوعس

(مُ تَ قَ عِ)

کهنسال. (آنندراج). پیرمرد شکستۀ ضعیف، خانه ویران. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون)

لغت نامه دهخدا

متقاعس

(مُ تَ عِ)

مرد درآمده پشت برآمده سینه. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) ، برگشته و پشت داده. (ناظم الاطباء) ، باز پس شونده از کاری و سپس ماننده. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). و رجوع به تقاعس شود

لغت نامه دهخدا

متقافس

(مُ تَ فِ)

با هم برجهنده. (آنندراج). مشغول به برجستن و کشیدن موی یکدیگر را. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). و رجوع به تقافس شود

لغت نامه دهخدا

متقلس

(مُ تَ قَلْ لِ)

کلاه پوشنده. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). کلاه پوشنده وقلنسوه پوشیده. (ناظم الاطباء). رجوع به تقلس شود

لغت نامه دهخدا

تقلنس

(تَ)

کلاه پوشیدن. (زوزنی) (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) : قلنسه فتقلنس، البسه القلنسوه فلبسها. (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

متقلد

افسار پذیرفته، به گردن گرفته آنکه قلاده بر گردن انداخته، کسی که امری را بعهده گرفته: و از اکابر و متعینان کرمان... که هر دو متقلد منصب قضا بودند... همراه ایشان بودند جمع متقلدین

معنی متقلنس - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما