معنی متقحل - جستجوی لغت در جدول جو

متقحل

لغت نامه دهخدا

متقال

نوعی پارچۀ نخی شبیه کرباس اما ظریف تر از آن

فرهنگ فارسی عمید

متقبل

کسی که کاری را قبول می کند، قبول کننده، پذیرنده، عهده دار

فرهنگ فارسی عمید

متکحل

کسی که به چشم هایش سرمه کشیده، سرمه کشیده

فرهنگ فارسی عمید

متقال

(مُ تَ قال ل)

کم شمرنده. (آنندراج). آن که کم و اندک می پندارد. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

متقحز

(مُ تَ قَحْ حِ)

سخن درشت و زشت بر زبان راننده. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). سخن رانندۀ درشت و سخت و زشت. (ناظم الاطباء). و رجوع به تقحز شود

لغت نامه دهخدا

متقتل

(مُ تَ قَتْ تِ)

شرمگین و باحیا و ملایم. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) ، آمده برای حاجت. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). و رجوع به تقتل شود

لغت نامه دهخدا

متقبل

(مُ تَ قَبْ بِ)

پذیرنده. برگردن گرفته. پذیرفتار. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). قبول کننده. آن که کاری را قبول کند: فتوت ایشان بجبر کسیر و فک هر اسیر متقبل و متکفل گشته. (ترجمه تاریخ یمینی). و رجوع به تقبل شود.
- متقبل شدن، پذیرفتن. بپذیرفتن. متعهد شدن. برعهده گرفتن. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا)

لغت نامه دهخدا

متقال

(مِ)

پارچۀ پنبئین سفید ناکرده که مثقالی نیز گویند. (ناظم الاطباء). قسمی پارچۀ نخی که امروز متقال گویند و آن قماشی نزدیک به کرباس است. (یادداشت به خطمرحوم دهخدا). پارچۀ سفید شبیه به کرباس و لطیف تر از آن. (فرهنگ فارسی معین). و رجوع به متقالی شود

لغت نامه دهخدا

متقهل

(مُ تَ قَهَْ هَِ)

رجل متقهل، مرد گوشت براستخوان خشک شده و بدحال. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) ، بدحال. (آنندراج) ، فقیر و تهی دست. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ فارسی معین) ، خوار و ذلیل. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون). رجوع به تقهل شود

لغت نامه دهخدا

متکحل

(مُ تَ کَحْ حِ)

سرمه کشنده یعنی آن که در چشم خود سرمه کشد. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). سرمه کشیده. (ناظم الاطباء). رجوع به تکحل شود

لغت نامه دهخدا

متقیل

(مُ تَ قَیْ یِ)

آن که در نیمروز شراب خورد. (آنندراج). آن که در نیمروز می خوابد یا شراب میخورد، مشابه و مانند، آب فراهم آمده. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). رجوع به تقیل شود

لغت نامه دهخدا

متقول

(مُ تَ قَوْ وِ)

افترا کننده. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). نسبت بدیگری دروغ گوینده. (ناظم الاطباء). رجوع به تقول شود

لغت نامه دهخدا

متقفل

(مُ تَ قَفْ فِ)

رجل متقفل الیدین، مرد زفت ناکس. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

متقصل

(مُ تَ قَصْ صِ)

بریده شده. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). و رجوع به تقصل شود، خرد شده. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

متفحل

(مُ تَ فَحْ حِ)

به تکلف نماینده فحولت را در لباس و طعام. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). و رجوع به تفحل و فحولت شود، با گشن ماننده. (از منتهی الارب) ، درخت که بار نیارد. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

متقحم

(مُ تَ قَحْ حِ)

سرنگون. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). و رجوع به تقحم شود

لغت نامه دهخدا

متنحل

(مُ تَ نَحْ حِ)

به دروغ ادعا کننده. (ناظم الاطباء). و رجوع به تنحل و انتحال شود

لغت نامه دهخدا

متمحل

(مُ تَ مَحْ حِ)

مکرنماینده و فریبنده. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). مکار و حیله باز و فریبنده. (ناظم الاطباء). رجوع به تمحل شود