- متعاکظ (مُ تَ کِ)
با هم پیکار آورنده و حجت کننده و با هم نازنده وفخرکننده. (آنندراج). ستیزه کننده با هم در مفاخرت و با هم خصومت کننده و نازنده. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). و رجوع به تعاکظ شود
معنی متعاکظ - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
برابر، ترازمند، ویژگی کسی یا چیزی که حالت طبیعی دارد، بدون افراط وتفریط
(بُ)
لغت نامه دهخدا
با هم پیکار کردن و حجت آوردن، با هم نازیدن و فخر کردن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج) (از اقرب الموارد)
(مُ تَ عَکْ کِ)
لغت نامه دهخدا
پیچیده و دشوار و مشوش و کارهای درهم. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). و رجوع به تعکظ شود
همدیگر را شناسنده، معمول و رایج و کثیر الاستعمال و مستعمل، مردم با خضوع و خشوع
تقلید کننده و چیزی را شبیه و مانند چیز دیگر کننده، کسی یا چیزی که با دیگری متفاوت و مخالف باشد
متعال در فارسی: والا برین اپر گر بالستیک برزشمند بر شونده بلند شونده، بلند رفیع. یا حکمت متعالی. مابعدالطبیعه
