- متشیم(مُ تَ شَیْ یِ)
درآینده در چیزی، مانند پدر شده، سپیدموی. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد)
معنی متشیم - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(مُ تَیْ یَ)
لغت نامه دهخدا
رام و منقاد. (از منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) ، مشتاق و دردمند. (غیاث) (آنندراج). مقلوب از عشق. (ناظم الاطباء)
(مُ تَیْ یِ)
لغت نامه دهخدا
بندۀ خود کننده بواسطۀ عشق و محبت. و رام و منقاد کننده. (ناظم الاطباء). زنی که بندۀخود کند کسی را و رام و منقاد گرداند. (آنندراج)
(مُتْ تَ)
لغت نامه دهخدا
از ’وش ی’، استخوانی که به شود از شکستگی که دارد. (آنندراج). استخوان شکستۀ به شده، بیمار شفایافته. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون)
(اِ)
لغت نامه دهخدا
در چیزی درآمدن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). داخل شدن چیزی در چیزی دیگر و از این معنی است: ’تشیم الحریق القصب’. (از اقرب الموارد). آتش بجایی درشدن. (تاج المصادر بیهقی) ، درآمدن پیری. (از منتهی الارب) (آنندراج). برآمدن پیری بر کسی. (از اقرب الموارد) (از منتهی الارب) ، مانند پدر شدن در خوی و طبیعت و در شکل و روش. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)
(مُ تَ شَرْ رِ)
لغت نامه دهخدا
شکافته شونده و شکافته. (آنندراج). دریده و چاک شده. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب). و رجوع به تشرم شود
(مُ تَ شَمْ مِ)
لغت نامه دهخدا
بوینده. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). کسی که به ملایمت و آرامی می بوید. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون). و رجوع به تشمم شود
(مُ تَ شَیْ یِ)
لغت نامه دهخدا
خواجه و پیرشونده. (آنندراج). شیخ شده و خواجه و پیر گشته. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) ، آن که خود را به پیری زند. و رجوع به تشیخ شود
(مُ تَ شَیْیِ)
لغت نامه دهخدا
دعوی شیعیت کننده و خود را شیعی نماینده. (آنندراج). دعوای شیعی کرده و شیعی شده. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد) : هیچ مانعی ندارد که یک نفر شیعی متمایل به اعتزال یایک نفر معتزلی متشیع باشد. (خاندان نوبختی ص 241)
(مُ تَ شَیْ یِ)
لغت نامه دهخدا
سوخته. (آنندراج). سوخته و نیم سوخته. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد) ، لاغر و نزار. (آنندراج). لاغرشده از بسیاری جماع. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب). و رجوع به تشیط شود
(مُ تَ خَیْ یِ)
لغت نامه دهخدا
خیمۀ خود زننده به جائی. (آنندراج). کسی که خیمه می زند و چادر برمی افرازد. (از ناظم الاطباء). و رجوع به تخیم شود
(مُ تَ شام م)
لغت نامه دهخدا
همدیگر را بوینده. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). هم بوو نزدیک شده. (ناظم الاطباء). و رجوع به تشام شود
