- متشرط(مُ تَ شَرْ رِ)
نیک نگرنده در کار خود. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). متوجه و آگاه و خبردار. (ناظم الاطباء). و رجوع به تشرط شود
معنی متشرط - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
کسی که معتقد به دین و شریعت باشد، پیرو شرع، کسی که پیرو مکتب متشرعه است
(مُ تَ شَرْ رِ)
لغت نامه دهخدا
بزرگ و بزرگ منش. (آنندراج). تعظیم شده و توقیرشده. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد) ، متکبر و مغرور. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون) ، گشاده دست و خوبروی. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون). و رجوع به تشرف شود
(مُ تَ شَرْ رِ)
لغت نامه دهخدا
شکافته شونده و شکافته. (آنندراج). دریده و چاک شده. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب). و رجوع به تشرم شود
(مُ تَ شَرْ رَ)
لغت نامه دهخدا
بمعنی مشترک است:
و لا یستوی المرآن هذا ابن حره
و هذا ابن اخری ظهرها متشرک.
؟ (ذیل اقرب الموارد)
و لا یستوی المرآن هذا ابن حره
و هذا ابن اخری ظهرها متشرک.
؟ (ذیل اقرب الموارد)
(مُ تَ شَرْ رِ)
لغت نامه دهخدا
به آفتاب گاه نشیننده. (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد)
(مُ تَ شَرْ رِ)
لغت نامه دهخدا
پراکنده و منتشر. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون) ، گریزانیده. (ناظم الاطباء). رمیده، رونده. ذاهب. (فرهنگ فارسی معین) (از ذیل اقرب الموارد)
(مُ تَ شَوْ وِ)
لغت نامه دهخدا
نیک راننده اسب را. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). کسی که مانده می کند اسب خود را. (ناظم الاطباء). و رجوع به تشوط شود
(مُ تَ وَرْ رِ)
لغت نامه دهخدا
آن که در هلاکت افتد. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). در هلاکت افتاده. (ناظم الاطباء). آن که به کار دشوار افتد. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). به اشکال افتاده. (ناظم الاطباء). و رجوع به تورط شود.
- متورط شدن، درورطه افتادن. به دشواری و هلاکت افتادن: از آن گاوطبعان حماقت پیمای که تا به گردن در اوحال تبدل احوال متورط شدند. (مرزبان نامه ص 225)
- متورط شدن، درورطه افتادن. به دشواری و هلاکت افتادن: از آن گاوطبعان حماقت پیمای که تا به گردن در اوحال تبدل احوال متورط شدند. (مرزبان نامه ص 225)
(مُ تَ مَرْ رِ)
لغت نامه دهخدا
موی افتنده. (آنندراج) (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). افتاده موی. (ناظم الاطباء). و رجوع به تمرط شود
(مُ تَ قَرْ رِ)
لغت نامه دهخدا
با گوشواره شونده. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). زینت شده با گوشواره. (ناظم الاطباء)
(مُ تَ فَرْ رِ)
لغت نامه دهخدا
اسب پیشی گیرنده بر رمه. (از اقرب الموارد). کسی که در پیش میشود و پیشی میگیرد. (ناظم الاطباء)
(مُ تَ شَرْ ری)
لغت نامه دهخدا
خارجی. (آنندراج). خارج از مذهب اهل بدعت. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). و رجوع به تشری شود
(مُ تَ شَرْ رِ)
لغت نامه دهخدا
سرایت کننده. (آنندراج) (منتهی الارب). سرایت کننده و مسری. (ناظم الاطباء) ، درگذرنده از چیزی به چیزی. (آنندراج) (از ناظم الاطباء) (از منتهی الارب). و رجوع به تشرب شود، به خود بازکشنده و جذب کننده و جاذب. (از ناظم الاطباء) (از منتهی الارب)
(مُ تَ شَیْ یِ)
لغت نامه دهخدا
سوخته. (آنندراج). سوخته و نیم سوخته. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد) ، لاغر و نزار. (آنندراج). لاغرشده از بسیاری جماع. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب). و رجوع به تشیط شود
(مُ تَ شَحْ حِ)
لغت نامه دهخدا
کشته ای که در خون خود بطپد. (آنندراج). کشته ای که در خون خود می طپد و می غلطد. (ناظم الاطباء) (ازمنتهی الارب) (اقرب الموارد). و رجوع به تشحط شود
گیر افتاده پای در گل فرو رونده بورطه افتنده فرو رونده، بکار دشوار بافتاده
پارسا، دیندار، زاهد، متقی
متضاد: ناپارسا، متشرعه
متضاد: شیخیه
متضاد: ناپارسا، متشرعه
متضاد: شیخیه