معنی متذیل - جستجوی لغت در جدول جو

متذیل(مُ تَ ذَیْ یِ)

لغت نامه دهخدا

متذلل

ویژگی کسی که خود را خوار و حقیر می کند

فرهنگ فارسی عمید

مذیل

ویژگی کتابی که مطالبی در ذیل آن نوشته شده باشد، ذیل داده شده

فرهنگ فارسی عمید

متیل

پارچه ای که روی بالش یا لحاف می کشند

فرهنگ فارسی عمید

متخیل

خیال شده

فرهنگ فارسی عمید

متزیل

(مُ تَ زَیْ یِ)

پراکنده و متفرق شونده. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (از ناظم الاطباء). و رجوع به تزیل شود

لغت نامه دهخدا

تذیل

(اِ مَ)

خرامیدن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد) (المنجد) ، گستاخی کردن و میل نمودن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). گستاخی کردن در کلام بدون احتشام. (از اقرب الموارد) (ازالمنجد) ، سایه افکندن شاخ. (منتهی الارب) (آنندراج) ، حرکت دادن دابه دم را. (اقرب الموارد). حرکت دادن اسب دم خود را از روی نشاط و در حال توسنی. (از اقرب الموارد) (از المنجد)

خرامیدن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد) (المنجد) ، گستاخی کردن و میل نمودن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). گستاخی کردن در کلام بدون احتشام. (از اقرب الموارد) (ازالمنجد) ، سایه افکندن شاخ. (منتهی الارب) (آنندراج) ، حرکت دادن دابه دُم را. (اقرب الموارد). حرکت دادن اسب دم خود را از روی نشاط و در حال توسنی. (از اقرب الموارد) (از المنجد)

لغت نامه دهخدا

متغیل

(مُ تَ غَیْ یِ)

درخت ستبر و درهم پیچیده. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون). درخت سایه افکن و درهم پیچیده. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد) ، کسی که پیوسته در بیشه و جنگل زیست میکند، ساکن در جنگل. (ناظم الاطباء). مرد در بیشه درآینده و پاینده در آن و ثابت در غیل. (آنندراج) ، دارای جنگل. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون)

لغت نامه دهخدا

متکیل

(مُ تَ کَیْ یِ)

در صف پسین لشکر ایستاده. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). رجوع به تکیل و تکلی شود

لغت نامه دهخدا

متعیل

(مُ تَ عَیْ یِ)

خرامنده و خمنده و نازنده در رفتار. (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). و رجوع به تعیل شود

لغت نامه دهخدا

متقیل

(مُ تَ قَیْ یِ)

آن که در نیمروز شراب خورد. (آنندراج). آن که در نیمروز می خوابد یا شراب میخورد، مشابه و مانند، آب فراهم آمده. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). رجوع به تقیل شود

لغت نامه دهخدا

متفیل

(مُ تَ فَیْ یَ)

بر فیل نشسته. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). و رجوع به تفیل شود

لغت نامه دهخدا

متفیل

(مُ تَ فَیْ یِ)

رای ضعیف شونده و خطاکننده. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). پرسهو در رأی خود. (ناظم الاطباء) ، فربه. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

متویل

(مُ تَ وَیْ یِ)

دعاکننده برای چیزی که فرود آید. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). و رجوع به تویل شود، حقیرکننده و خوارکننده. (ناظم الاطباء) ، نفرین کننده. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

متذیله

(مُ تَ ذَیْ یَ لَ)

زمین اندک باران رسیده. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (آنندراج) (ناظم الاطباء). و رجوع به تذیل شود

لغت نامه دهخدا

متهیل

(مُ تَ هََ یْ یِ)

ریخته و فرودریده شونده مانند خاک و ریگ وجز آن. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). ریخته شده. (ناظم الاطباء). و رجوع به تهیل شود

لغت نامه دهخدا

متذایل

(مُ تَ یِ)

فروتر و پست تر حال. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون). و رجوع به تذایل شود

لغت نامه دهخدا

متخیل

(مُ تَ خَیْ یِ)

به فراست دریابنده خیر یا شر را. (آنندراج). کسی که تصور می کند و توهم می نماید خوبی وبدی را. (ناظم الاطباء). خیال کننده، آسمان که مستعد باریدن باشد. (آنندراج). آسمان ابردار، ابر آمادۀ باریدن. (ناظم الاطباء) ، تکبر کننده. (آنندراج). کسی که به گمان وپندار و دروغ تصور بلندی و رفعت را درباره خود نماید. (ناظم الاطباء) ، خیالی و وهمی. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون). و رجوع به تخیل شود

لغت نامه دهخدا

متذبل

(مُ تَ ذَبْ بِ)

زنی که به رفتار مردان رود. (آنندراج). و رجوع به تذبل و مادۀ بعد شود

لغت نامه دهخدا

متیل

(مِ / مَ)

آستر بالش و دشک یعنی پارچۀ زیرین که در میان آن پر و پنبه و جز آن نهند و به روی آن پارچۀ ظریفی کشند که روه (رویه) نامند. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

متخیل

(مُ تَ خَیْ یَ)

زمین پوشیده شده از گیاه و سبزی بسیار. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون). و رجوع به متخایل و متخایله شود، خیال شده. (فرهنگ فارسی معین) : و آن صورت متخیل اندر وی نشاند. (دانشنامه، از فرهنگ فارسی معین). و رجوع به تخیل و مادۀ بعد شود

لغت نامه دهخدا

متذیٔ

(مُتْ تَ ذِءْ)

از ’وذء’، عیب و سرزنش پذیرنده. (آنندراج). عیب کرده شده و ملامت شده و سرزنش پذیرفته. (ناظم الاطباء). و رجوع به اتذاء شود

لغت نامه دهخدا

متذلل

(مُ تَ ذَلْ لِ)

ذلیل و خوار. (آنندراج) ، فروتن و کمینه. (ناظم الاطباء). فروتن و متواضع. (ازاقرب الموارد) ، ملایم و نرم دل، دادخواه. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون)

لغت نامه دهخدا