معنی متخطرف - جستجوی لغت در جدول جو

متخطرف

لغت نامه دهخدا

متخلف

خلاف کننده، لغزش کار، کسی که در عقب مانده است، واپس مانده

فرهنگ فارسی عمید

متشرف

بزرگ داشته، بزرگ منش

فرهنگ فارسی عمید

مستطرف

تازه، نو، شگفت، طرفه، عجیب

فرهنگ فارسی عمید

متعارف

معمول، متداول

فرهنگ فارسی عمید

متخاطر

(مُتَ طِ)

گرو بندنده با هم. (آنندراج). با یکدیگر گروبسته. (ناظم الاطباء). و رجوع به تخاطر شود

لغت نامه دهخدا

مستطرف

(مُ تَ رَ)

نعت مفعولی از استطراف. آنکه خانه زاد و از نتایج صاحب خود نباشد. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) ، هر گیاه که هنوز در غلاف خود باشد، مال نو، مستطرف الایام، اول زمانه: فعلته فی مستطرف الایام. (منتهی الارب) ، طرفه و نوشمرده، نویافته و پیداکرده. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) ، خوش و شگفت دیده. (منتهی الارب). رجوع به استطراف شود

لغت نامه دهخدا

مستطرف

(مُ تَ رِ)

نعت فاعلی از استطراف. آنکه نو می شمارد چیزی را. (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد) ، آنکه از نو پیدا می کند. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب). رجوع به استطراف شود

لغت نامه دهخدا

مخطرفه

(مُخَ رِ فَ)

مؤنث مخطرف، زن فروهشته پوست. (از ناظم الاطباء). (از اقرب الموارد) (از منتهی الارب). و رجوع به مادۀ قبل شود

لغت نامه دهخدا

متعارف

(مُ تَ رِ)

همدیگر را شناسنده. (آنندراج). نیک معروف یکدیگر. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد) ، معمول و رایج و کثیرالاستعمال و مستعمل. (ناظم الاطباء) ، مردم با خضوع و خشوع و مبادی آداب و خوش آمدگوی. (ناظم الاطباء). و رجوع به تعارف شود، کسی که خود را عارف نمایدو نباشد. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) :
عامون پنارند اینون عارفند
خدا میذونه متعارفند.
(یادداشت ایضاً)

لغت نامه دهخدا

متغطرس

(مُ تَ غَ رِ)

خشمناک. (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد) ، متکبر وبزرگ منش. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) ، آزمند و طمعکار. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون) ، خرامنده در رفتار. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (از منتهی الارب) ، بی راه رونده. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

متعطره

(مُ تَعَطْ طِ رَ)

زن خوشبوی مالیده. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). خوش بوی مالیده و آن که بوی خوش از وی برآید. (ناظم الاطباء). و رجوع به تعطر شود

لغت نامه دهخدا

متهطرس

(مُ تَ هََ رِ)

خرامنده. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). و رجوع به تهطرس شود

لغت نامه دهخدا

متخضرع

(مُ تَ خَ رِ)

بخیل که به تکلف سخاوت کند. (منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد) (از ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

متخضرم

(مُ تَ خَ رِ)

پراکنده: زبدهٔ متخضرم، مسکۀ پراکنده که از سرما مجتمع نشود. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

متخارج

(مُ تَ رِ)

کسی که مخارج گروه هم سفر را می گیرد و جمع می کند تا در زمان مسافرت آنها خرج کند. (ناظم الاطباء) ، دو نفر شریکی که یکی خانه بنا شده و دیگری زمین را بگیرد. (ناظم الاطباء) و رجوع به تخارج شود

لغت نامه دهخدا

متخافف

(مُ تَ فِ)

سبک شونده. نقیض متثاقل. (آنندراج). سبک و چالاک و شتاب و متخاف. (ناظم الاطباء). و رجوع به تخاف و تخافف شود

لغت نامه دهخدا

متغطرف

(مُ تَ غَ رِ)

بزرگ منشی نماینده. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). بزرگ منش. (ناظم الاطباء) ، خرامنده و بناز رونده. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). و رجوع به تغطرف شود

لغت نامه دهخدا

مخطرف

(مُ خَ رِ)

بشتاب دونده و گام فراخ نهنده. (آنندراج) (ازمنتهی الارب) (از اقرب الموارد). شتاب رونده و گیرندۀ گام بلند. (ناظم الاطباء) ، به شمشیر زننده. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). زنندۀ به شمشیر. (ناظم الاطباء) ، زنی که پوست او مسترخی گردد. (آنندراج). رجوع به مخطرفه شود

لغت نامه دهخدا

تخطرف

(اِ)

بشتاب رفتن و گام فراخ نهادن، یا دو گام را یک گردانیدن به تیزروی. (منتهی الارب) (آنندراج). بشتاب رفتن و گام فراخ نهادن و در تیزروی، دو گام را یک گردانیدن. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). تندی در رفتار. (المنجد) ، مسترخی گردیدن پوست زن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد) ، به شمشیر زدن کسی را. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (المنجد) (اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

متخطف

(مُ تَ خَطْ طِ)

رباینده. (آنندراج) (ناظم الاطباء) ، به یغما و تاراج برنده. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون). و رجوع به تخطف شود

لغت نامه دهخدا

متخطر

(مُ تَخَطْ طِ)

تیری که از نشانه گذرد و تجاوز کند. (آنندراج). تیر گذرنده و عبور کننده و یا از نشانه تجاوز کننده. (ناظم الاطباء). و رجوع به تخطر شود

لغت نامه دهخدا

متخالف

(مُ تَ لِ)

مقابل و روبرو و مغایر وناموافق. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون). عماد متخالف الابعاد، ستونهائی که فاصله شان با یکدیگر مختلف باشد. (از فرهنگ جانسون) ، با همدیگر خلاف کننده. (فرهنگ فارسی معین). و رجوع به تخالف شود

لغت نامه دهخدا

متطرف

(مُ تَ طَرْ رِ)

ناقه که در اطراف چراگاه بچرد. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). شتری که در اطراف چراگاه بچرد و با دیگر شتران نیامیزد. (ناظم الاطباء) ، کسی که از علمی مقداری آموخته باشد، بدون اینکه در آن متخصص و متبحر و متعمق باشد. (قزوینی، یادداشتها، از فرهنگ فارسی معین). و رجوع به تطرف شود

لغت نامه دهخدا