- مبهل (مُ هَِ)
مباهل. باهل. ناقۀ بی پستان بند و نشان و مهار. (از محیطالمحیط) (از اقرب الموارد) ، آن که شتر را بی شبان یا بی مهار گذارد تا بچرد هر جا که خواهد. (آنندراج) ، آنکه می نوازد. (ناظم الاطباء) (فرهنگ جانسون) ، آن که گذارد کسی را بر مراد وی و آزاد کند. (آنندراج). آن که آزاد میکند و اذن میدهد دیگری را که هر چه خواهد میکند. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون)
