- مبدء (مُ دِءْ)
صیغۀ اسم فاعل از باب افعال بمعنی آغاز کننده و آشکارکننده و آفریننده. (غیاث) (آنندراج). آفرینندۀ نخست بار، نامی از نامهای خدای تعالی. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). رجوع به مبدی ٔ شود:
به مکتب جبروت و به علم القرآن
به مبدء ملکوت و به مبدع الارباب.
خاقانی.
- مبدء فیاض، آغاز کننده بسیار فیض رسان، و از این مراد حق تعالی باشد. (آنندراج)
به مکتب جبروت و به علم القرآن
به مبدء ملکوت و به مبدع الارباب.
خاقانی.
- مبدء فیاض، آغاز کننده بسیار فیض رسان، و از این مراد حق تعالی باشد. (آنندراج)
