معنی مبتدیٔ - جستجوی لغت در جدول جو

مبتدیٔ

لغت نامه دهخدا

مستدیر

گرد و دایره مانند، مدور

فرهنگ فارسی عمید

مبتدی

کسی که تازه به کاری مشغول شده، تازه کار، نوآموز

فرهنگ فارسی عمید

مستدیم

دائمی، پایدار

فرهنگ فارسی عمید

متدریٔ

(مُ تَ دَرْ رِءْ)

از ’درء’، دست ظلم دراز کننده. (آنندراج). جابر و ستمگر. (ناظم الاطباء) ، گستاخ و بی ادب، کسی که خود را پنهان می کند برای فریب دادن. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون). و رجوع به تدرؤ شود

لغت نامه دهخدا

محتکیٔ

(مُ تَ کِءْ)

نعت فاعلی از احتکاء. گره بندنده. (منتهی الارب). کسی که گره می بندد. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

محتفیٔ

(مُ تَ فِءْ)

از بن برکننده، برکننده گیاه بردی از بیخ. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

متودیٔ

(مُ تَ وَدْ دِءْ)

آن که منقطع گردد و پنهان شود اخبار بروی. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). خبر پوشیده و پنهان و ضبط کرده شده. (ناظم الاطباء). و رجوع به تودؤ شود

لغت نامه دهخدا

مستفیٔ

(مُ تَ)

نعت فاعلی از استفاءه. بازگردنده و بازگشته. (از اقرب الموارد). رجوع به استفاءه شود

لغت نامه دهخدا

مبتدئه

(مُ تَ دِ ءَ)

زنی است که برای اولین بار حیض شود و یا عادت معینی نداشته باشد

لغت نامه دهخدا

مستنیٔ

(مُ تَ)

ستارۀ فرورونده به مغرب و برآمده رقیب آن به مشرق. (ناظم الاطباء) ، عطا خواهنده. (از اقرب الموارد). و رجوع به استناءه شود

لغت نامه دهخدا

مبتداء

(مُ تَ دَءْ)

مبتدا. آغاز چیزی: انت بادی الرأی و مبتدأه . (تاج العروس ج 1 ص 44). و رجوع به مبتدا شود

لغت نامه دهخدا

مختتیٔ

(مُ تَ تِءْ)

از ’خ ت ء’، پنهان گردنده از کسی به بیم یا به شرم و ترسنده. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). پنهان شونده از ترس و یا از شرم و ترسو و جبان. (ناظم الاطباء) ، رباینده چیزی را. (آنندراج) (از منتهی الارب). رباینده و اخذکننده. (ناظم الاطباء) ، فریبنده. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). و رجوع به اختتاء شود

لغت نامه دهخدا

مختبیٔ

(مُ تَ بِءْ)

از ’خ ب ء’، پنهان و مخفی و پوشیده. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) ، پنهان کننده و پوشنده. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون). و رجوع به مادۀ بعد شود

لغت نامه دهخدا

مستدین

(مُ تَ)

نعت فاعلی از استدانه. وام گیرنده. (آنندراج) (اقرب الموارد). آنکه وام می خواهد و وام می گیرد، آنکه دادخواهی می کند، قاضی. (ناظم الاطباء). رجوع به استدانه شود

لغت نامه دهخدا

مستدیم

(مُ تَ)

نعت فاعلی از استدامه. همیشه دارنده و درنگ نماینده. (آنندراج). همیشه. (ناظم الاطباء). درنگ کننده و یادوام چیزی را خواهنده. (اقرب الموارد). رجوع به استدامه شود: عقاید ایشان بر آن مستقیم و مستدیم گشته. (ترجمه تاریخ یمینی ص 414). اولیاء دولت را بر حفظ مصالح آن ملک مستقیم و مستدیم بداشت. (ترجمه تاریخ یمینی ص 46) ، نرمی کننده و آنکه نرمی می کند با غریم خود و بر رفق و مدارا مطالبۀ حق خود را از وی می کند. (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد) ، اوج گیرنده در هوا. (اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

متدنیٔ

(مُ تَ دَنْ نِءْ)

از ’د ن ء’، برانگیزنده بر فرومایگی، مأخوذ از دناء. (آنندراج). آن که برانگیزاند و مجبور کند کسی را بر فرومایگی و دونی. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

مستدیر

(مُ تَ)

نعت فاعلی از استداره. گردنده. (آنندراج) (اقرب الموارد). دور زننده، هر چه گرد باشد و مدور. (غیاث) (آنندراج) (اقرب الموارد). مدور. دایره ای. گرد:
گردنده و رونده به فرمان حکم اوست
گردون مستدیر و مه و مهر مستنیر.
سوزنی.
هر جسم حرکت کند حرکتی مستقیم یا حرکتی مستدیر... (مصنفات بابا افضل ص 396 ج 2). و رجوع به استداره شود

لغت نامه دهخدا

مبتدی

(مُ تَ)

شروع کننده و آغازکننده. (ناظم الاطباء). آغازکننده، مقابل منتهی. (آنندراج). آغازکننده. شروع کننده، نوآموز و بی وقوف و شاگردی که تازه شروع در تحصیل کرده باشد. (ناظم الاطباء). نوآموز. تازه کار. نوچه. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) :
با خبر از فنون فضل و ادب
هست به پیش تو کم از مبتدی.
فرخی (دیوان چ عبدالرسولی ص 398).
ای مبتدی تو تجربه از اوستاد گیر
زیرا که به ز تجربه آموزگار نیست.
مسعودسعد.
مقصود از تحریر این رسالت و تقریر این مقالت اظهار فضل نیست و اذکار خدمت نی بلکه ارشاد مبتدی است. (چهارمقاله).
سورهالرحمن بخوان ای مبتدی
تا شوی بر سر پریان مهتدی.
مولوی.
، (اصطلاح عرفان) در اصطلاح عرفا، مبتدی کسی است که بقوت عزم و ارادۀ خود وارد در سلوک و طریق اهل اﷲ و سائرین الی اﷲ شده و کمر خدمت در میان بسته و آداب شریعت و احکام طریقت را متحمل شده باشد. (فرهنگ مصطلاحات عرفاء سیدجعفر سجادی ص 343)

لغت نامه دهخدا

مبدیٔ

(مُ دِءْ)

کار نو و بدیع آورنده. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) ، آفرینندۀ نخست بار. (السامی) (مهذب الاسماء). آفریننده. (دهار)

لغت نامه دهخدا

مبدیٔ

(مُ دِءْ)

یکی از اسماء باری تعالی. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). نامی ازنامهای خدای تعالی. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا)

لغت نامه دهخدا