معنی مبدیٔ مبدیٔ (مُ دِءْ) کار نو و بدیع آورنده. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) ، آفرینندۀ نخست بار. (السامی) (مهذب الاسماء). آفریننده. (دهار) لغت نامه دهخدا
