معنی ماسوچه در فرهنگ فارسی عمید

موسیجِه، پرنده ای شبیه فاخته، قُمری، موسیچِه

معنی ماسوچه در لغت نامه دهخدا

پرنده ای است مانند فاخته و قمری و او بیشتر در کنارهای طاقچه ها و میان کاسه ها و طبق تخم نهد و بچه برآرد. (برهان) (از ناظم الاطباء). مرغی است مانند قمری که آن را موسیچه گویند. (آنندراج) (فرهنگ رشیدی). در اشتینگاس برابر کلمه ماسوچه، وودپیجن ذکر شده که آن را کبوتر جنگلی ترجمه کرده اند. (فرهنگ فارسی معین) :، باز چون دید که ماسوچه سخن خواهد کرد، برزدش مدحت صاحب ز دهان اندر حین.، مختاری غزنوی (از آنندراج)

معنی ماسوچه در فرهنگ لغت هوشیار

پرنده ایست مانند فاخته و قمری و آن بیشتر در کناره های طاقچه ها و میان کاسه ها و طبق تخم نهدو بچه برآرد

معنی ماسوچه - جستجوی لغت در جدول جو

ماسوچه

فرهنگ فارسی عمید

ماسوچه

لغت نامه دهخدا

ماسوچه

فرهنگ لغت هوشیار

ماهویه

(دخترانه)

ماهوی

فرهنگ نامهای ایرانی

ماماچه

ماما، زنی که هنگام زاییدن زن آبستن بچۀ او را می گیرد و زائو را پرستاری می کند، ماماچه، مام ناف، بازاج، پازاچ، پیش نشین، قابله، مادر

فرهنگ فارسی عمید

ماشوره

ماسوره، ساقۀ گیاه که میان آن خالی باشد مانند نی

فرهنگ فارسی عمید

مانویه

پیروان مانی، مانویان، آیین مانی

فرهنگ فارسی عمید

ماسوره

نی باریک، لولۀ باریک و کوتاه
آلتی در چرخ خیاطی که نخ به آن پیچیده می شود
در امور نظامی آلتی در توپ و تفنگ

فرهنگ فارسی عمید

ماچوچه

ظرف کوچک لوله دار که با آن دارو به دهان کودک می ریزند

فرهنگ فارسی عمید

ماچوچه

(چَ / چِ)

ظرفی باشد لوله دار که با آن شربت و دارو درگلوی اطفال ریزند. (برهان). ظرفی که بدان دوا در گلوی اطفال ریزند. (آنندراج) (از جهانگیری) (انجمن آرای ناصری). داروریز بود که در گلوی کودکان دارو بدان افکنند. (اوبهی). ’داروریز’ بود که در گلوی کودکان دارو ریزند. (لغت فرس اسدی چ اقبال ص 505) :
طفل را چون شکم بدرد آمد
همچو افعی ز رنج او برپیخت
گشت ساکن ز درد، چون دارو
او به ماچوچه در دهانش ریخت.
پرویز خاتون (از لغت فرس ایضاً)

لغت نامه دهخدا

ماسویه

(یَ /سَ وَیْهْ)

از کسانی بود که در داروشناسی و طب اطلاعاتی داشت و از تربیت یافتگان گندی شاپور بود. وی از معاصران جبریل بن بختیشوع و پدر یوحنا، طبیب معروف گندی شاپور است. (از تاریخ علوم عقلی در تمدن اسلامی ص 61). و رجوع به تاریخ الحکماء قفطی ص 328 شود

لغت نامه دهخدا

ماسوله

(لِ)

نام قصبه و همچنین نام یکی از دهستانهای چهارگانه بخش مرکزی شهرستان فومن است. این دهستان در قسمت جنوب باختری بخش مرکزی فومن واقع است، منطقه ای است کوهستانی و هوای آن سردسیرسالم است. مرکز دهستان قصبه ماسوله است. این دهستان از 30 آبادی بزرگ و کوچک تشکیل شده است و در حدود 9000 تن سکنه دارد. قرای مهم آن عبارتند از: قصبۀ ماسوله، و قراء مسجدبر، هفتخوانی، سیاه ورود، توسه کله، زید، کیشه در. و بلوک آلیان که از چندین قریۀ کوچک کوهستانی تشکیل می شود جزء دهستان ماسوله است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2). طول آن 30 و عرض آن 12 هزارگز و مرکز آن ماسوله است که 1050 متر از سطح دریاارتفاع دارد. در جنوب ماسوله معدن آهن مهمی است که در قسمت مرتفعی واقع شده و طبقات آن در حدود 9 متر است و از دوره های قدیم استخراج می شده است. (از جغرافیایی سیاسی کیهان ص 274). و رجوع به همین مأخذ شود

لغت نامه دهخدا

ماسوله

(اَلْ لاه)

قصبۀ مرکز دهستان ماسوله است که در بخش مرکزی شهرستان فومن واقع است. کوهستانی و سردسیر است و در حدود 6000 تن سکنه دارد. آب معدنی گازدار و انواع کانها از قبیل آهن و مس در کوههای ماسوله وجود دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2)

لغت نامه دهخدا

ماچوچه

ظرفی که بدان دوا در گلوی اطفال ریزند

معنی ماسوچه - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما