- لیل
شب، نود و دومین سورۀ قرآن کریم، مکی، دارای ۲۱ آیه
معنی لیل - جستجوی لغت در جدول جو
- لیل (لَ)
نام تیغ عرفجه بن سلامت کندی. (منتهی الارب)
- لیل (لَ)
سورۀ نودودومین از قرآن، مکیه و آن بیست ویک آیت است، پس از شمس و پیش از ضحی
- لیل (لَ)
قصبه ای جزء دهستان مرکزی شهرستان لاهیجان، واقع در 24000گزی جنوب خاوری لاهیجان. جلگه، معتدل، مرطوب و مالاریائی. دارای 1608 تن سکنه. آب آن از چشمه. محصول آنجا لبنیات، عسل و برنج. شغل اهالی گله داری و زراعت و صنایع دستی آنان شال بافی و راه آن مالرو است. اغلب سکنه تابستان به ییلاق میروند. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 2)
- لیل (لَ)
شب. لیلاه. هو واحد بمعنی جمع، واحدهالیله. ج، لیالی، لیایل. (منتهی الارب). عشیه. شام. صاحب کشاف اصطلاحات الفنون آرد: لیل در لغت شب را گویند و بیان آن از حیث اصطلاح علم هیئت ضمن بیان و تفسیرلفظ یوم به طریق مستوفی بیاید - انتهی:
تا در بر هر پستی پیوسته بلندی است
تا در پس هر لیلی آینده نهاری است.
فرخی.
کی بود کردار ایشان همسر کردار او؟
کی تواند بود تاری لیل، چون روشن نهار؟
فرخی.
که اوستاد نیابی به ازپدر ز فلک
پدر چه کرد همان پیشه کن به لیل و نهار.
ابوحنیفۀ اسکافی.
او بر دوشنبه و تو بر آدینه
تو لیل قدر داری و او یلدا.
ناصرخسرو.
اگر دهر منکر شود فضل او را
شود دشمن دهر لیل و نهارش.
ناصرخسرو.
پیش از من و تو لیل و نهاری بوده ست
گردنده فلک ز بهر کاری بوده ست.
خیام.
خاصه که مهر سپهر گوشۀ خوشه گذاشت
و آتش گردون گرفت پلۀ لیل و نهار.
خاقانی.
اگر نه واسطۀ روی وموی او بودی
خدای خلق نگفتی قسم به لیل و نهار.
سعدی.
هر آن شب در فراق روی لیلی
که بر مجنون رود لیلی طویل است.
سعدی.
- لیل ٌ الیل، شب نیک تاریک. لیل لائل، شب نیک تاریک. (منتهی الارب).
- لیل ٌ اغضف، شبی دو چند شبی به درازی. شب تاریک. (منتهی الارب).
- لیل ٌ اقعس، شبی که روز نداند شد از درازی. شب دراز سخت. (منتهی الارب).
- لیل ٌ دامج،شب تاریک. (منتهی الارب).
- لیل التمام، درازترین شبهای سال. (منتهی الارب).
- لیل ٌ دامس، شبی سخت تاریک. (منتهی الارب).
- لیل السرار، شب بیست ونهم ماه. (السامی).
- میان لیل و نهار بزرگ شدن، بسیار معاشرت و صحبتها کرده بودن.
البس لیل ٌلیلا، برچفسید بعض آن بر بعض. (منتهی الارب).
، شوات. چوزۀشوات. چوزۀ کروان. (منتهی الارب). بچۀ مرغی است که آن را کروان گویند. (منتخب اللغات). و فی المثل هو اجبن من لیل و قال ابن فارس ان بعض الطیر یسمی لیلا و لااعرفه الا ان النهار و لدالحباری. (منتهی الارب) ، مجازاً سیاه. سیاهی:
جهاندیده پیری ز ما بر کنار
ز دور فلک لیل مویش نهار.
سعدی
تا در بر هر پستی پیوسته بلندی است
تا در پس هر لیلی آینده نهاری است.
فرخی.
کی بود کردار ایشان همسر کردار او؟
کی تواند بود تاری لیل، چون روشن نهار؟
فرخی.
که اوستاد نیابی به ازپدر ز فلک
پدر چه کرد همان پیشه کن به لیل و نهار.
ابوحنیفۀ اسکافی.
او بر دوشنبه و تو بر آدینه
تو لیل قدر داری و او یلدا.
ناصرخسرو.
اگر دهر منکر شود فضل او را
شود دشمن دهر لیل و نهارش.
ناصرخسرو.
پیش از من و تو لیل و نهاری بوده ست
گردنده فلک ز بهر کاری بوده ست.
خیام.
خاصه که مهر سپهر گوشۀ خوشه گذاشت
و آتش گردون گرفت پلۀ لیل و نهار.
خاقانی.
اگر نه واسطۀ روی وموی او بودی
خدای خلق نگفتی قسم به لیل و نهار.
سعدی.
هر آن شب در فراق روی لیلی
که بر مجنون رود لیلی طویل است.
سعدی.
- لیل ٌ الیل، شب نیک تاریک. لیل لائل، شب نیک تاریک. (منتهی الارب).
- لیل ٌ اغضف، شبی دو چند شبی به درازی. شب تاریک. (منتهی الارب).
- لیل ٌ اقعس، شبی که روز نداند شد از درازی. شب دراز سخت. (منتهی الارب).
- لیل ٌ دامج،شب تاریک. (منتهی الارب).
- لیل التمام، درازترین شبهای سال. (منتهی الارب).
- لیل ٌ دامس، شبی سخت تاریک. (منتهی الارب).
- لیل السرار، شب بیست ونهم ماه. (السامی).
- میان لیل و نهار بزرگ شدن، بسیار معاشرت و صحبتها کرده بودن.
البس لیل ٌلیلا، برچفسید بعض آن بر بعض. (منتهی الارب).
، شوات. چوزۀشوات. چوزۀ کروان. (منتهی الارب). بچۀ مرغی است که آن را کروان گویند. (منتخب اللغات). و فی المثل هو اجبن من لیل و قال ابن فارس ان بعض الطیر یسمی لیلا و لااعرفه الا ان النهار و لدالحباری. (منتهی الارب) ، مجازاً سیاه. سیاهی:
جهاندیده پیری ز ما بر کنار
ز دور فلک لیل مویش نهار.
سعدی
- لیل
نام شهری معروف به فرانسه، کرسی دپارتمان نرد، کنار رود دل، دارای 200575 تن سکنه و راه آهن، واقع در 250هزارگزی شمال پاریس
- لیل
شب
- لیل ((لَ))
شب، جمع لیالی
- لیل
شام، شامگاهان، شامگاه، شب، فلق، تاریک
متضاد: یوم
متضاد: یوم
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
بانگ کردن، برآمدن صدا بر اثر کوبیدن یا بر هم زدن دو شیء فلزی، صدای به هم خوردن سلاح و اشیای آهنی، صدای بر هم خوردن شمشیرها
آنکه تشنگی شدید دارد، تشنه، کنایه از سوزش عشق یا اندوه، برای مثال غیر فصل و وصل پی بر از دلیل / لیک پی بردن بننشاند غلیل (مولوی۱ - ۷۰۹)
درختی از تیرۀ گل سرخیان با میوه ای لطیف و شیرین و شبیه زردآلو به رنگ سرخ و زرد، تالانک، رنگینان، شفترنگ، شکیر، شلیر، مالانک، رنگینا، تالانه، شفرنگ
آنچه برای ثابت کردن امری بیاورند، حجت و برهان، رهبر، راهنما، مرشد
دلیل عقلی: دلیلی که مبتنی بر حکم عقل باشد
دلیل نقلی: دلیلی که مبتنی بر احکام شرع باشد
دلیل عقلی: دلیلی که مبتنی بر حکم عقل باشد
دلیل نقلی: دلیلی که مبتنی بر احکام شرع باشد
زیر زره پیراهنچه، زیر پالانی، مغز تیره (نخاع)، آبرو، ابر بی باران (شلیل شلیر از میوه ها پارسی است
