معنی لؤی - جستجوی لغت در جدول جو

لؤی

لغت نامه دهخدا

لوزی

به شکل بادام، بادامی، در ریاضیات شکلی که اضلاع روبروی آن موازی، دو زاویۀ حاده و دو زاویۀ منفرجه دارد، لوزینه

فرهنگ فارسی عمید

لوطی

لودی، جوانمرد، باغیرت، رند، بی باک

فرهنگ فارسی عمید

لولی

کولی، جوان خوش اندام، بانشاط، سرمست، سرودگو و مطرب، برای مثال صبا زآن لولی شنگول سرمست / چه داری آگهی؟ چون است حالش؟ (حافظ۲ - ۴۰۴)، فغان کاین لولیان شوخ شیرین کار شهرآشوب / چنان بردند صبر از دل که ترکان خوان یغما را (حافظ - ۲۲)

کولی، جوان خوش اندام، بانشاط، سرمست، سرودگو و مطرب، برای مِثال صبا زآن لولی شنگول سرمست / چه داری آگهی؟ چون است حالش؟ (حافظ۲ - ۴۰۴)، فغان کاین لولیان شوخ شیرین کار شهرآشوب / چنان بردند صبر از دل که ترکان خوان یغما را (حافظ - ۲۲)

فرهنگ فارسی عمید

لوری

کولی، کنایه از دزد
جذام، بیماری عفونی مزمن که از علائم آن کم خونی، خستگی زیاد، سردرد، اختلال در دستگاه تنفس و دستگاه گوارش، درد مفاصل، تب، زکام و خونریزی از بینی می باشد، گاهی مادۀ متعفنی از بینی خارج می شود، موهای پلک و ابروها می ریزد، لکه هایی در پیشانی و چانه بروز می کند و لب ها و گونه ها متورم می شود، آکله، خوره، کلی، داءالاسد

کولی، کنایه از دزد
جُذام، بیماری عفونی مزمن که از علائم آن کم خونی، خستگی زیاد، سردرد، اختلال در دستگاه تنفس و دستگاه گوارش، درد مفاصل، تب، زکام و خونریزی از بینی می باشد، گاهی مادۀ متعفنی از بینی خارج می شود، موهای پلک و ابروها می ریزد، لکه هایی در پیشانی و چانه بروز می کند و لب ها و گونه ها متورم می شود، آکِلِه، خُورِه، کُلی، داءُالاَسَد

فرهنگ فارسی عمید

لودی

جوانمرد، باغیرت، رند، بی باک

فرهنگ فارسی عمید

لویی

لوخ، نوعی نی با گل های پرزدار که در آب می روید که در ساختن حصیر، پرده های حصیری و کارهای ساختمانی به کار می رود، لوئی

فرهنگ فارسی عمید

لوچی

لوچ بودن

فرهنگ فارسی عمید

لؤم

(لُءْمْ)

ناکسی، زفتی. خلاف کرم. (منتهی الارب). دنائت. بخل. شح

لغت نامه دهخدا

رؤی

(رُءْیْ)

نیک تاریکی. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

رؤی

(رُ ئی ی)

نیک منظر، دیدار نیک. (از ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

رؤی

(رُ ئن)

جمع واژۀ رؤیا. (منتهی الارب). رجوع به رؤیا شود

لغت نامه دهخدا

لؤم

(لُ ءَ)

جمع واژۀ لأمه. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

لؤم

(سَ)

ناکس شدن. (زوزنی). ناکس و فرومایه گردیدن. لأمه. ملأمه. (منتهی الارب) : می بینم که کارهای زمانه روی به ادباردارد... اقوال پسندیده مدروس گشته و لؤم و دنائت مستولی. (کلیله و دمنه). از فرط قساوت و لوم طبیعت مبذول نداشت. (ترجمه تاریخ یمینی ص 167) ، بخیل شدن. زفت گشتن. (منتهی الارب). ملأمه. ملأمت

لغت نامه دهخدا

لوخی

دهی از دهستان مرکزی بخش فریمان شهرستان مشهد، واقعدر 23هزارگزی جنوب فریمان و هشت هزارگزی خاوری راه مالرو عمومی فریمان به پاقلعه، کوهستانی و معتدل، دارای 93 تن سکنه، آب آن از قنات، محصول آنجا غلات، چغندر و بنشن، شغل اهالی زراعت، راه آن مالرو و در تابستان اتومبیل رو است، (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 9)

لغت نامه دهخدا

لوحی

(لَحا)

ابل ٌ لوحی، شتران تشنه. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

لوحی

(لَ)

منسوب به لوح. چون لوح: شکل لوحی، از مجسمات جسمی است مربع که ابعاد ثلاثۀ آن مختلف است بر هیئت لوح: اگر هر سه عدد یکدیگر را راست نباشد آن را لوحی خوانند زیراک چون تخته بود. (التفهیم). مؤلف دستورالعلماء گوید (حرف عین) : هرگاه سهروردی در تلویحات کلمه ’لوحی’ (مقابل عرشی) استعمال کند، مرادوی چیزی است که از کتاب (دیگری) اتخاذ کرده است

لغت نامه دهخدا

لوحی

(لَ)

از شاعران قرن نهم عثمانی واز مردم پرشتئه و سالک طریق تصوف. وی مدتی در خدمت مرکز افندی به کار اشتغال ورزید. این بیت او راست:
نیجه الدر صبا دن بر اثر یوق
آنکچون کوی دلبر دن خبر یوق
صفا خمخانه سندن دختر رز
و در آنی اما بر چکر یوق.
(قاموس الاعلام ترکی)
حسن افندی. از شاعران عثمانی و از مردم بروسه و مدرس مدرسه حسن پاشای بروسه. وفات وی به سال 1165 هجری قمری این مقطع او راست:
لسان حالمه کیفیت عشقی بیان ایلر
آنکچون کتمز الدن لوحیاهر بار مجموعه.
(قاموس الاعلام ترکی)
از شاعران مداح ایرانی و از مردم اصفهان و وی را قصاید نیکو در حق ائمۀ دوازده گانه است. (تذکرۀ نصرآبادی ص 430) (قاموس الاعلام ترکی)

لغت نامه دهخدا

لؤب

(لُ ئو)

جمع واژۀ لائب. (منتهی الارب). رجوع به لائب شود

لغت نامه دهخدا

لوچی

حالت و چگونگی لوچ، کژچشمی، دوبینی، احولی، حول، چپی، دوبینندگی، کلاژکی، کج بینی، لوشی

لغت نامه دهخدا

لوتی

شکم پرست، عریانی و برهنگی و لختی

فرهنگ لغت هوشیار

لوچی

احولی دوبینی

فرهنگ لغت هوشیار

لوحی

سلمی منسوب به لوح. یا شکل لوحی. سطحی است مربع مانند لوح که ابعاد سه گانه آن مختلف باشد

فرهنگ لغت هوشیار

لوری

غربتی، حرامی، بیحیا و بیشرم

فرهنگ لغت هوشیار

لوزی

بادامی، بصورت بادام، چهارضلعی که زوایای آن به خلاف مربع قائمه نیست اما اضلاع برابر دارد

فرهنگ لغت هوشیار

لوسی

خود را بیجهت عزیزنمودن

فرهنگ لغت هوشیار

لوطی

هرزه کار و قمار باز و شرابخواره، بی باک و نامقید

فرهنگ لغت هوشیار

لوفی

بنگرید به لوف گل گندم، ابرگیاهی یالوفای مصری. ابر گیاهی

فرهنگ لغت هوشیار

لولی

زنگاری، غربتی، حرامی، بیشرم و بیحیا

فرهنگ لغت هوشیار

لومی

نکوهش سر زنش

فرهنگ لغت هوشیار

لوئی

گیاهی است از تیره قلقاس ها و از راسته تک لپه ییها که در باتلاقها میروید و دارای ساقه زیرزمینی است. برگهایش طویل ومتناوبند. گلهایش بصورت دو قسمت جداگانه در انتهای ساقه قرار میگیرند. قسمت انتهایی مخروطی شکل و شامل گلهای نر است و قسمت زیرین آن که بلافاصله زیر قسمت قبلی قرار دارد استوانه یی شکل است وگلهای ماده را تشکیل میدهد. استوانه ای که تشکیل دهنده گلهای ماده است برنگ قهوه یی تیره میباشد. در حدود 10 گونه از این گیاه شناخته شده که در سراسر مناطق باتلاقهای کره زمین میرویند. گلهای ماده این گیاه پس از آمیزش دانه های بسیار میسازند که لابلای آنها رشته های پنبه مانند بسیار نازک بهم فشرده قرار دارد و چون خشک شود استوانه ماده متلاشی شده رشته های سفید پنبه مانند و دانه ها بوسیله باد متفرق و پراکنده میشوند. از رشته های پنبه مانند این گیاه جهت تهیه نوعی ساروج در بنایی نیز استفاده میکنند روخ لوخ لخ رخ بردی حفا بوط طیفی

فرهنگ لغت هوشیار