- لؤب (لُ ئو)
جمع واژۀ لائب. (منتهی الارب). رجوع به لائب شود
معنی لؤب - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
هر یک از تقسیمات کوچک یک اندام که به وسیلۀ شکاف، شیار یا دیواره و نیز عملکرد از بخش های دیگر جدا می شود
(سَ)
لغت نامه دهخدا
ناکس شدن. (زوزنی). ناکس و فرومایه گردیدن. لأمه. ملأمه. (منتهی الارب) : می بینم که کارهای زمانه روی به ادباردارد... اقوال پسندیده مدروس گشته و لؤم و دنائت مستولی. (کلیله و دمنه). از فرط قساوت و لوم طبیعت مبذول نداشت. (ترجمه تاریخ یمینی ص 167) ، بخیل شدن. زفت گشتن. (منتهی الارب). ملأمه. ملأمت
(دَ / دِ)
لغت نامه دهخدا
به لؤلؤ باز بسته. دارای لؤلؤ:
لب چو مرجان و لیک لؤلؤبند
تلخ پاسخ ولیک شیرین خند.
نظامی
لب چو مرجان و لیک لؤلؤبند
تلخ پاسخ ولیک شیرین خند.
نظامی
(سَ)
لغت نامه دهخدا
تشنگی. (منتهی الارب). تشنه شدن. (زوزنی) (تاج المصادر) ، گرد گشتن تشنه حوالی آب بی آنکه برسد آنرا. یقال: لاب الرجل لوباًو لواباً و لوباناً، اذا عطش و استدار حول الماء وهو عطشان لایصل الیه. لؤوب. لؤاب. (منتهی الارب)
گوشت پاره ای که در دیگ بگردد، مگس انگبین،
ابل ٌ لوب، شتران تشنۀ دور از آب، نخل ٌ لوب، خرمابن تشنۀ دور از آب، (منتهی الارب)
ابل ٌ لوب، شتران تشنۀ دور از آب، نخل ٌ لوب، خرمابن تشنۀ دور از آب، (منتهی الارب)
جمع واژۀ لوبه، (منتهی الارب)، سنگستان سیاه، سنگستان، زمین سنگستان بی آب، (غیاث)
(لَ لَ)
لغت نامه دهخدا
آب بسیار که جهت بسیاری و تنگی دهانۀ کاریز وقت جریان بگردد و گردابش مانند بلبل کوزه شود. آب بسیار که جهت بسیاری و تنگی دهانۀ کاریز یا ماشوره به وقت برآمدن گردان و بر صورت نایژه باشد. (منتهی الارب) ، چرخشت. دستگاه عصاره کشیدن: یوخذ من حب ّ آلاس... فیدق و یخرج عصارته بلولب و تؤخذ العصاره و تصیر فی اناء. (ابن البیطار)
(سَ رَ)
لغت نامه دهخدا
گرد گشتن تشنه حوالی آب بی آنکه برسد آن را. لوب. لؤوب. (منتهی الارب) ، تشنه شدن. (زوزنی) (تاج المصادر بیهقی)
(سَ دَ جَ)
لغت نامه دهخدا
لوب. لؤاب. تشنگی. یا گرد گشتن تشنه حوالی آب بی آنکه برسد آنرا. (منتهی الارب). تشنه شدن. (تاج المصادر)
(لُ ءَ)
لغت نامه دهخدا
ابن غالب و هو الاصل الثالث من قریش و یتفرع منه علی حاشیه عمود للنسب ثلاث قبائل. (صبح الاعشی ج 1 ص 352)
ابن غالب بن فهر بن مالک، مکنی به ابوکعب. جدی جاهلی از قریش و جد هفتم رسول صلوات الله علیه
ابن غالب بن فهر بن مالک، مکنی به ابوکعب. جدی جاهلی از قریش و جد هفتم رسول صلوات الله علیه
(تَ فَشْ شُ)
لغت نامه دهخدا
رنج دیدن در کار. (منتهی الارب). دأب. (ناظم الاطباء). رجوع به دأب شود، نیک رفتن، مانده شدن دابه. (منتهی الارب)
(بُ ءَ)
لغت نامه دهخدا
از ’ب ٔب’، اسب نجیب کوتاه قد درشت گوشت گشاده گام. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج)
(نَ / نِ پَ)
لغت نامه دهخدا
آنکه لؤلؤ بارد. مجازاً اشکبار:
بودم آنگه ز لفظ لؤلؤبار
بارم اکنون ز دیدگان لؤلؤ.
سوزنی
بودم آنگه ز لفظ لؤلؤبار
بارم اکنون ز دیدگان لؤلؤ.
سوزنی
((لَ یا لُ لَ))
فرهنگ فارسی معین
آب بسیار که جهت بسیاری و تنگی دهانه کاریز یا ماسوره به هنگام جریان بگردد و به صورت نایژه باشد