- لولاور (وَ)
لولانک. (برهان) (جهانگیری). دبۀ روغن و ظرف برنجی بزرگ. (برهان). لورانک
معنی لولاور - جستجوی لغت در جدول جو
- لولاور
ظرف برنجی بزرگی که درآن روغن و جز آن کنند دبه روغن لولاور
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(غُ وَ)
لغت نامه دهخدا
دبۀ برنجین. (برهان قاطع) (آنندراج). در یک نسخۀ خطی جهانگیری آمده: ’غز دلاور و غزیور، دبۀ برنجی بود’ و در نسخۀ خطی دیگر ’غزلولاور و غزیور...’. (حاشیۀ برهان قاطع چ معین). شعوری در لسان العجم به نقل از جهانگیری به معنی دبه ای آورده است که در آن ترنجبین و بعضی مرباها گذارند و غزیور را نیز مترادف آن ذکر کرده است. (لسان العجم ج 2 ورق 189 الف)
(لَ / لُو وَ)
لغت نامه دهخدا
لاهور. (برهان). نام شهری به هندوستان. صاحب انجمن آرا گوید: آن شهر در کنار رود موسوم به راوی واقع شده (و) ملوک بابری در آنجا عمارت غریبه ساخته اند، از جمله ارگ مخصوص سلطانی که گرداگردش شش هزارگام و مشتمل است بر دیوانخانه ها که چهل ستون یکپارچه از سنگ سماق دارد هفت گزی و تخت آن نیز یکپارچه در سنگ سماق دو گز در یک گره و نیم و حمامی مرمر و ستون های آن سه گز یکپارچه و حوضی از سنگ یشم هفت پارچه ساخته شده و اندرون آن خانه صد حجره و برخی مثمن و ایوان و اصل صحن خانه مربع و مجموع صحن خانه احجار ملون مانند قالین و مسند و کناره نقاری کرده اند چنان جفت گیری شده که در نظر ناظر صحن خانه مفروش می آید و همه بیوتات آن از سنگ مرمر و سنگهای الوان از عقیق و مرجان و فیروزه و غیره مرصع کرده اند که هرکه بیند منقوش پندارد و مسجدجامع سی پله بلندی آن، مشتمل به دو مناره و سه گنبد و صحن وسیع از سنگهای مرمر و سماق که پنج هزار کس تواند در آن مسجد نماز گذارد. و رجوع به لهاوور، لاهور، لاوهور، لوهر، لوهاوور و لوهور شود
ظرف برنجی بزرگی که درآن روغن و جز آن کنند دبه روغن لولاور دبه روغن و ظرف برنجی بزرگ که روغن و امثال آن در کنند، لولاور
سولفورها نمکهای اسید سولفوریک هستند که در طبیعت فراوان یافت میشوند، مخصوصاً سولفور آهن و مس و سرب و نقره، کانها این فلزها را تشکیل میدهند
میدان و خیابانی که باغچه ها و چمن ها و درختان بسیار دارد و محل گردش عموم است، بلوار
سنسکریت سرور جهان بودا، ور جاوند انوشک روان وجودی که هرگز فانی نشود و ارواح کامل را از قید صور ناقص حیوانی رهایی دهد و بمرتبه انسانی رساند
خیابان پهنی که وسط آن درخت و گل و گیاه باشد و به دو قسمت مساوی تقسیم شود، چارباغ (واژه فرهنگستان)
((فُ))
فرهنگ فارسی معین
سولفورها نمک های اسید سولفوریک هستند که در طبیعت فراوان یافت می شوند. اجسامی هستند جامد و بلورین و از اکسیدها گدازپذیرترند. به جز سولفور سدیم و پتاسیم و آمونیم همه سولفور غیرمحلولند. سولفورها انواع گوناگون دارند
