- لقن (لَ قِ)
تیزفهم. زودیاب. زودیادگیرنده. (منتهی الارب). زودرسنده. دریابنده
معنی لقن - جستجوی لغت در جدول جو
- لقن (سَخْءْ)
یاد گرفتن وفهمیدن سخن را. (منتهی الارب). اخذ العلم و فهمه. (تاج المصادر). دریافتن. فهمیدن. (منتخب اللغات). فهم کردن، تیزفهم گردیدن. (منتهی الارب)
- لقن (لَ)
تیزی دریافت و زودفهمی. لقنه. لقانه. لقانیه. (منتهی الارب)
- لقن (لَ قَ)
لگن. (مهذب الاسماء). طشت. (دهار). شمعدان
- لقن
تیز هوشی، ستون، زی سوی پارسی تازی گشته لگن تیز هوش
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
گل و لای تیره رنگ که ته جوی و حوض آب جمع می شود
لش، لوش، لژن، بژن، لجم، لژم، غلیژن، غریژنگ، خرّ، خرد، خره، خلیش، کیوغ
لش، لوش، لژن، بژن، لجم، لژم، غلیژن، غریژنگ، خرّ، خرد، خره، خلیش، کیوغ
اسمی غیر از نام اصلی که فردی به آن شهرت پیدا کند، خواه دلالت بر ذم کند یا مدح
گودال، مغاک
بی وفایی،برای مثال می آیدم ز رنگ تو ای یار بوی لان / برکنده ای ز خشم دل از یار مهربان (مولوی - لغت نامه - لان)
بی حقیقتی
پسوند متصل به واژه به معنای محل فراوانی چیزی مثلاً نمک لان
بی وفایی،
بی حقیقتی
پسوند متصل به واژه به معنای محل فراوانی چیزی مثلاً نمک لان
(تَ حَ حُ)
لغت نامه دهخدا
دریافتن و واگرفتن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). بمشافهه گرفتن چیزی را از دهان. فارابی گوید: تلقن الکلام، اخذه و تمکن منه . (اقرب الموارد)
(لَ نَ)
لغت نامه دهخدا
نام دو قلعه از اعمال لارده به اندلس. یکی را لقنت الصغری و دیگری را لقنت الکبری گویند و هر یک در منظر دیگری است. (از معجم البلدان)
نادرست نویسی لغنده پارسی است آنچه بلقد آنچه در جای خود جنبد و نااستوار باشد (دندان و میخ وغیره)
