- لبث
درنگ، توقف
معنی لبث - جستجوی لغت در جدول جو
- لبث (کَ)
مکث. پاییدن. پای داشتن. مقابل سرعت و شتاب. درنگ. درنگی. انتظار. دیر کردن. درنگ کردن. (منتهی الارب) (ترجمان القرآن جرجانی). مکث کردن. لباث. (منتهی الارب). لباثه. لبیثه. (منتهی الارب) : ابوعلی کس فرستاد و گفت لبث (و) انتظار از حد گذشت و کار بغایت رسید و دشمن ظفر یافت و خانه از دست شد. (ترجمه تاریخ یمینی ص 119). و لشکر مغول تا به در اصفهان آمدند و از آنجا بتعجیل تمام بی هیچ لبث و مکث در مدت سه شبانروز به ری راندند. (جهانگشای جوینی)
- لبث (لَ بِ)
درنگ کننده، منه قوله تعالی: لابثین فیها احقابا. (قرآن 23/78). لابث. (منتهی الارب)
- لبث
درنگ کردن
- لبث ((لَ))
درنگ کردن، مکث کردن
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(کَ بَ / کُ بُ / کُ لَ بِ)
لغت نامه دهخدا
زفت ترشروی در ترنجیده. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). کلابث. (منتهی الارب) (اقرب الموارد)
نرم خوی، زیرک، چربزبان، زیرکانه زیرک ماهر حاذق، چرب زبان چرب سخن، ماهرانه زیرکانه: زخم کرد این گرگ و از عذر لبق آمده کانا ذهبنا نستبق. (مثنوی. نیک. 323: 2)
ایست، توقف، درنگ، مکث، درنگ کردن، توقف کردن