معنی قوه در فرهنگ فارسی عمید

کنایه از قوا، استعداد، در علم الکتریک باتری، در ریاضیات توان، قُوّۀ دراکه: قوۀ دریابنده و درک کننده، فهم و شعور، قُوّۀ غاذیه: در طب قدیم قوه ای که غذا را تحلیل ببرد و جزء بدن کند، قُوّۀ قضائیه: در علوم سیاسی از قوای سه گانه که موظف به رسیدگی به دعاوی و حفظ حقوق مردم است و شامل محاکم دادگستری است، قُوّۀ مجریه: در علوم سیاسی از قوای سه گانه که موظف به اجرای قوانین است، هیئت دولت، قُوّۀ مقننه: در علوم سیاسی از قوای سه گانه که موظف به وضع قوانین است، مجلس

معنی قوه در فرهنگ لغت هوشیار

توانا گردیدن، در اصطلاح ریاضی، توان، دو بقوه پنج، خاصیت

معنی قوه در فرهنگ فارسی معین

نیرو، انرژی، قدرت، آمادگی ذهنی، استعداد، هر کدام از توانایی های ذهنی یا جسمی انسان، از نظر سیاسی هر یک از سه نهاد حکومتی، قوه مقننه، قضاییه و مجریه

معنی قوه در فرهنگ واژه مترادف متضاد

توانمندی، توانایی، توان، رمق، زور، قابلیت، قدرت، نا، نیرو، یارا، باطری،

معنی قوه - جستجوی لغت در جدول جو

قوه

فرهنگ فارسی عمید

قوه

فرهنگ لغت هوشیار

قوه

فرهنگ فارسی معین

قوه

فرهنگ واژه فارسی سره

قوه

فرهنگ واژه مترادف متضاد

قوه

فرهنگ گویش مازندرانی

آوه

(پسرانه)

از شخصیتهای شاهنامه، نام دلاور ایرانی و از فرماندهان سپاه کیخسرو پادشاه کیانی

فرهنگ نامهای ایرانی

قدوه

سرمشق، الگو، کسی که به او اقتدا کنند، شخصی که از او پیروی کنند، پیشوا

فرهنگ فارسی عمید

قصه

ماجرایی واقعی یا خیالی، حکایت، داستان، خبر، حدیث، عریضه، بیان احوال
قصه پرداختن: داستان گفتن، قصه گفتن، برای مثال نماز شام غریبان چو گریه آغازم / به مویه های غریبانه قصه پردازم (حافظ - ۶۶۶)
قصه گفتن: داستان گفتن

فرهنگ فارسی عمید

توه

تباه، ضایع، فاسد، نابود، زبون، کم ارزش

فرهنگ فارسی عمید

قبه

بنایی که سقف آن گرد و برآمده باشد
قبۀ خضرا: کنایه از آسمان

فرهنگ فارسی عمید

آوه

آوخ، آه، وای، دریغ، دریغا

فرهنگ فارسی عمید

عقوه

(عَقْ وَ)

پیرامون و گرداگرد سرای، ومنزل و فرودآمدنگاه. (از منتهی الارب). ساحت سرای. (دهار). میدان و صحن سرای. (غیاث اللغات). ساحت. (نصاب). آنچه اطراف خانه است و ساحت و محله. (از اقرب الموارد). عقاه. و رجوع به عقاه شود، درختی است. ج، عقاء. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد)

پیرامون و گرداگرد سرای، ومنزل و فرودآمدنگاه. (از منتهی الارب). ساحت سرای. (دهار). میدان و صحن سرای. (غیاث اللغات). ساحت. (نصاب). آنچه اطراف خانه است و ساحت و محله. (از اقرب الموارد). عَقاه. و رجوع به عقاه شود، درختی است. ج، عِقاء. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

فقوه

(فُقْ وَ)

فقوه السهم، سوفار تیر. ج، فقی ̍. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

شقوه

(تَ)

شقا. شقاء. شقاوه. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). بدبخت شدن. (آنندراج). رجوع به شقا و شقاء شود

لغت نامه دهخدا

شقوه

(شَقْ / شِقْ وَ)

بدبختی. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج). شقا. شقاء. شقاوت. شدت. عسرت. سختی. بدبختی. شقوت. (یادداشت مؤلف). تنگی. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج). و رجوع به شقوت و مترادفات دیگر شود

لغت نامه دهخدا

رقوه

(رَق وَ)

به معنی رقو است. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). ریگ تودۀ گرد اندک کلان. (ناظم الاطباء) (از آنندراج). رجوع به رقو شود

لغت نامه دهخدا

بقوه

(اِشْ)

انتظار کردن و حفظ و نگهبانی نمودن. (آنندراج). و رجوع به بقاوه شود.

لغت نامه دهخدا

حقوه

(حَقْ وَ)

ازار، جای ازار بستن از میان. میان بستنگاه، درد شکم از خوردن گوشت. (منتهی الارب). درد شکم. (مهذب الاسماء) ، نوعی از بیماری شتران و آن ریش گردیدن شکم باشد از سرفه

لغت نامه دهخدا

ثقوه

(ثُقْ وَ)

کاسۀ سفالین. سکره. سکوره. ج، ثقوات. رجوع به ثفوه شود

لغت نامه دهخدا

تقوه

انتظار، 1- پدر زن حلدۀ نبیه. دوم پادشان 22:14 که در دوم تواریخ 34:22 توقهه خوانده شده است. 2- پدر یحزیا. کتاب عزرا 10:15. (قاموس کتاب مقدس)

لغت نامه دهخدا

اوه

آه، آوه خ

فرهنگ لغت هوشیار

حوه

گندمگونی، رود کنار

فرهنگ لغت هوشیار

توه

تباه، ضایع

فرهنگ لغت هوشیار

شوه

مشابهت مانندی، نحاس اصفر، شبه مثل، جمع اشباه. زیبایی، زشتی از واژگان دو پهلو، درازی گردن، سر بلندی، چشم زخم، آزمندی دل، نگریستن

فرهنگ لغت هوشیار

عوه

فریاد و فغان، نشانه سنگی

فرهنگ لغت هوشیار

جوه

چوبی که روی گردن جفت گاو نهند و گاو آهن را بدان بندند و زمین را شیار و تخم کنند

فرهنگ لغت هوشیار

فوه

دهان، دندان، دیگ افزار داربوی، رنگ شکوفه سخن گفتن این واژه را آنندراج در رده فوه و فوه تازی دانسته پارسی است برگه زر و نکره که زیر نگین گذارند تا بر رنگ و زیب آن بیفزاید روناس از گیاهان ششتره ورق طلا و نقره و مانند آن که در زیر نگین گذارند تا صفا و رنگ آن بیفزاید: یاقوت باده را فوه ای غیر شعله نیست ساقی به پیش شمع نگهدار شیشه را. روناس

فرهنگ لغت هوشیار