معنی قندشتن - جستجوی لغت در جدول جو

قندشتن

لغت نامه دهخدا

ظرف قند

سقز، مادۀ صمغی چسبناک که از تنۀ درخت بنه گرفته می شود و از آن اسانسی به دست می آید که از مخلوط آن با موم لاک درست می کنند

فرهنگ فارسی عمید

پنداشتن

گمان بردن، خیال کردن، تصور کردن
اندیشه کردن
فرض کردن

فرهنگ فارسی عمید

قندیشتن

(قَ شَ تَ)

مؤلف لباب الانساب گمان برد که از قرای نیشابور یا نواحی بیهق است. رجوع به لباب الانساب ج 2 و قندستن و قندشتن شود

لغت نامه دهخدا

قندشکن

(قَ شِ کَ)

ابزاری است که بدان قند خرد کنند. غالباً به شکل تیشۀ خرد است و گاه گازمانند بود

لغت نامه دهخدا

بنگشتن

بلعیدن، ناجاویده فرو بردن

فرهنگ لغت هوشیار

بنکشتن

بلعیدن، ناجاویده فرو بردن

فرهنگ لغت هوشیار

انگشتن

حساب کردن محسوب داشتن: (درجه ویرا محسوب نکرد و بنه انگشت) (طبقات انصاری)

فرهنگ لغت هوشیار

پنداشتن

گمان بردن تصور کردن ظن بردن توهم کردن زعم حسبان، تصور باطل نمودن حدس باطل زدن گمان نادرست کردن، شمردن بحساب آوردن فرض کردن انگاشتن گرفتن تقدیر، عجب و تکبر نمودن

فرهنگ لغت هوشیار

قندرون

پارسی است غندران شیرابه گیاهی، شیرابه شنگ قندران

فرهنگ لغت هوشیار

قندران

پارسی است غندران شیرابه گیاهی، شیرابه شنگ شیرابه مترشح از ساقه شنگ را گویند که بر اثر قطع ساقه گیاه ترشح می شود و در برابر هوا انجماد پیدا می کند و در ده ها زنان و دختران مانند سقز آن را می جوند قندرون. توضیح در کتاب فرهنگ اصطلاحات پزشکی و دارویی شلمیر قندرون مرادف با کائوچو و هر شیرابه دیگر گیاهی که در برابر هوا انجماد یابد ذکر شده است

فرهنگ لغت هوشیار

قنددان

قندان غندان پانیذ دان ظرفی که در آن قند ریزند

فرهنگ لغت هوشیار

قند شکن

غند شکن چکشی که بدان کلوخه های قند را باجزاء تقسیم کنند

فرهنگ لغت هوشیار

قندشکن

((قَ شِ کَ))

ابزاری به صورت تیشه کوچک یا گازانبر با لبه های تیز برای شکستن قند، ابزاری بیشتر چکش مانند که با آن قند را به تکه های کوچک تقسیم می کنند

فرهنگ فارسی معین

قنددان

ظرفی که در آن قند ریزند

فرهنگ فارسی معین

قندران

((قَ دَ))

شیرابه مترشح از ساقه شنگ را گویند که بر اثر قطع ساقه گیاه ترشح می شود و در برابر هوا انجماد پیدا می کند و در ده ها زنان و دختران مانند سقز آن را می جوند، قندرون

فرهنگ فارسی معین