معنی قنبذه - جستجوی لغت در جدول جو

پر زاید راست که بر سر ماکیان و جز آن باشد. (منتهی الارب) (آنندراج) (اقرب الموارد). رجوع به قنبرانیه شود
لغتی است در قبره. (منتهی الارب). ابوالملیح. چکاوک. رجوع به قبره و قبر شود

لغت نامه دهخدا

قنبضه

(قُمْ بُ ضَ)

زن زشت روی یا زن کوتاه قامت. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

قنبله

(قُمْ بُ لَ)

دامی است جهت شکار نهس که ابوترافش است. (اقرب الموارد) (منتهی الارب). ج، قنابل. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) ، بمب. گلوله

لغت نامه دهخدا

قنبله

(قَمْ بَ)

شهری است در زنج در تاریخ بیهق آمده: و نواحی که در ربع معمور عالم هست اول ولایت زنج است که آن را زنگبار خوانند و شهر معظم آن را سفالهالزنج و قنبله خوانند. (تاریخ بیهق ص 17)

لغت نامه دهخدا

قنبله

نام طایفه ای از زنج (زنگ). (البیان والتبیین ج 3 ص 36، 37)

لغت نامه دهخدا

انبذه

(اَمْ بِذَ)

جمع واژۀ نبیذ. (ناظم الاطباء) (دهار) (آنندراج). شرابهای خرما. (آنندراج). و رجوع به نبیذ شود، رفتن آب بزمین. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

نبذه

(نَ ذَ)

ناحیه. (اقرب الموارد) (از مهذب الاسماء) (معجم متن اللغه). نبذه. گوشه و کرانه. یقال: جلس نبذه. (از منتهی الارب) (از معجم متن اللغه) (اقرب الموارد) (مهذب الاسماء) ، چیز کم و آسان از هر چیزی. (ناظم الاطباء). کمی. قلیلی. (یادداشت مؤلف) ، پاره ای ازهر چیزی. (ناظم الاطباء). قطعه ای از چیزی علی حده. (از اقرب الموارد). پاره ای. (دستوراللغه). ج، نبذ

ناحیه. (اقرب الموارد) (از مهذب الاسماء) (معجم متن اللغه). نُبْذه. گوشه و کرانه. یقال: جلس نبذه. (از منتهی الارب) (از معجم متن اللغه) (اقرب الموارد) (مهذب الاسماء) ، چیز کم و آسان از هر چیزی. (ناظم الاطباء). کمی. قلیلی. (یادداشت مؤلف) ، پاره ای ازهر چیزی. (ناظم الاطباء). قطعه ای از چیزی علی حده. (از اقرب الموارد). پاره ای. (دستوراللغه). ج، نُبَذ

لغت نامه دهخدا