معنی قلوریه - جستجوی لغت در جدول جو

قلوریه

لغت نامه دهخدا

بلورین

(دخترانه)

بلور (عربی) + ین (فارسی) منسوب به بلور، شفاف و درخشان مانند بلور

فرهنگ نامهای ایرانی

فلوریا

(دخترانه)

فلورا، در رم باستان، الاهه گلها و بارآوری

فرهنگ نامهای ایرانی

حروریه

خوارج، گروهی که در جنگ صفّین از بیعت علی بن ابی طالب خارج شدند و معتقد بودند مرتکب معاصی کبیره، کافر است و خروج بر امام ظالم را واجب می دانستند، کافران

فرهنگ فارسی عمید

بلوایه

پرستو، پرنده ای کوچک و مهاجر با بال های دراز و نوک تیز و دم دو شاخه و پرهای سیاه که زیر سینه اش خاکستری یا حنایی رنگ است، بیشتر در سقف خانه ها لانه می گذارد و حشراتی از قبیل مگس و پشه را می خورد
چلچله، پرستوک، بالوایه، بلسک، خطّاف، باسیج، پرستک، فرشتو، ابابیل، فرستوک، پالوانه، فراستوک، فراشتوک

پَرَستو، پرنده ای کوچک و مهاجر با بال های دراز و نوک تیز و دم دو شاخه و پرهای سیاه که زیر سینه اش خاکستری یا حنایی رنگ است، بیشتر در سقف خانه ها لانه می گذارد و حشراتی از قبیل مگس و پشه را می خورد
چِلچِله، پَرَستوک، بالوایه، بَلَسک، خَطّاف، باسیج، پَرَستُک، فَرَشتو، اَبابیل، فَرَستوک، پالوانه، فراستوک، فراشتوک

فرهنگ فارسی عمید

قادریه

سلسله ای از صوفیه، منسوب به عبدالقادر گیلانی

فرهنگ فارسی عمید

حلولیه

فرقهای از متصوفه که عقیده دارند خداوند در بعضی از اشیا و در مرشد حلول می کند، کسانی که معتقد به حلول روح خدا در آدم و سپس در پیغمبران دیگر هستند
بعضی از غلاه شیعه که قائل به حلول روح خداوند در علی ابن ابیطالب شده اند
پیروان حسینبن منصور حلاج که می گفتند خدا در اشیا حلول کرده، حلاجیان
اکثر عرفا و علمای اسلام این عقیده را رد کرده و آن را کفر و گمراهی خوانده اند

فرهنگ فارسی عمید

لوریه

(لُ وُ یِ)

اوربن -ژان ژوزف. منجم فرانسوی، مولد سنت لو. (1811-1877 میلادی)

لغت نامه دهخدا

قلمریه

(قَ لَ)

شهری است در اندلس و اکنون در دست فرنگان است. (از معجم البلدان). و رجوع به اسپانی و اسپانیا و قلمرانه شود

لغت نامه دهخدا

لوریه

(لِ یِ)

نام نوعی سگ دارای پاهای بلند مخصوص شکار خرگوش

لغت نامه دهخدا

قوریه

(یَ)

دهی است از دهستان میان آب (بلوک شعیبیه) بخش مرکزی شهرستان اهواز، سکنۀ آن 150 تن. آب آن از چاه شیرین. محصول آن غلات و شغل اهالی زراعت و گله داری است. راه مالرودارد و از طریق شوشتر اتومبیل رو است. ساکنین از طایفۀ غافجه هستند. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6)

لغت نامه دهخدا

قلوره

(قَ لَوْ وَ رَ)

نام جد عمر بن ابراهیم بن قلوره. (از انساب سمعانی)

لغت نامه دهخدا

قلوری

(قَ لَوْ وَ ری ی)

نسبت است به قلوره. (از انساب سمعانی). رجوع بدان کلمه شود

لغت نامه دهخدا

قلوری

(قِلْ لَ ری ی)

نسبت است به قلوریه. (معجم البلدان). رجوع به قلوریه شود

لغت نامه دهخدا

قلونیه

(قُ لِ)

شهری است به روم و میان آن و قسطنطنیه شصت برید فاصله است. سیف الدوله در جنگهای خود به سال 335 هجری قمری بدان رسید و ابوفراس درباره آن اشعاری دارد. (معجم البلدان) (منتهی الارب). و رجوع به نزهه القلوب ص 116 شود

لغت نامه دهخدا

قلوذیه

(قِلْ لَ)

قلعه ای است محکم نزدیک ملطیه که ویران شد و حسن بن قحطبه در عصر منصور عباسی بسال 141 هجری قمری آن را ساخت. بطلمیوس صاحب مجسطی بدان منسوب است. (معجم البلدان)

لغت نامه دهخدا

قادریه

پیروان عبد القادر گیلانی که بیشینه آنان در کردستان زندگی می کنند

فرهنگ لغت هوشیار

قلندریه

کلندر یگری غلندر یگری

فرهنگ لغت هوشیار

قلفونیه

نوعی صمغ درخت صنوبر زنگباری علک یابس کلفن

فرهنگ لغت هوشیار

قطاریه

مار سیاه، اژدر مار، مار زهرپاش

فرهنگ لغت هوشیار

قاهریه

آردینه انگلبینی نوعی حلوا که با انگبین سازند و حلوا پزان گاه در ساختن آن غش و بجای انگبین قند داخل کنند

فرهنگ لغت هوشیار

شکوریه

لاتینی تازی گشته کاسنه کاسنی تلخ انگوپا (گویش گیلکی)

فرهنگ لغت هوشیار

غلومیه

کودکی

فرهنگ لغت هوشیار

ضروریه

مونث ضروری: آچار بایسته درواژ مونث ضروری. یا ضروریه مطلقه. قضیه موجهه که در آن حکم شود به ضرورت نسبت ثبوتیه یا سلبیه بین موضوع و محمول مادام که ذات موضوع موجود است

فرهنگ لغت هوشیار