معنی قعقعانی - جستجوی لغت در جدول جو

قعقعانی

لغت نامه دهخدا

مربوط به عقل، عاقلانه، خردمندانه

(عُ)

منسوب به عقفان و آن جایگاهی است در حجاز. حزیمه بن سحوۀ عقفانی محدث، از بنی سامه بن لؤی بدین نسبت شهرت دارد. و نیز آن را منسوب به عقفان بن سویدبن خالد بن اسامه بن عنبر که بطنی از یربوع هستند و در کوفه فرود آمدند، دانسته اند. (از اللباب فی تهذیب الانساب)

لغت نامه دهخدا

عقلانی

(عَ)

منسوب به عقل. عقلی:
شخص انسان را ز حق یک نور عقلانی عطاست
روح ده دانست که اعضا برنتابد بیش از این.
خاقانی

لغت نامه دهخدا

عقبانی

(عُ)

720-811 ه. ق.) سعید بن محمد تجیبی تلمسانی عقبانی. قاضی و فقیه مالکی و از اهالی تلمسان بود و مدتی عهده دار قضاء در بجایه و مراکش بوده است. او راست: شرح جمل خونجی. العقیده البرهانیه. شرح الحوفیه. (از الاعلام زرکلی)

لغت نامه دهخدا

قلعانی

(قَ)

لقب حذیفه است. (ریحانه الادب ج 3 ص 316)

لغت نامه دهخدا

معمعانی

(مَ مَنی ی)

سخت گرم. معمعان. (از منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد). سخت گرم. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

شعشعانی

(شَ شَ نی ی)

مرد دراز نیکوخلقت. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). دراز. (از اقرب الموارد). و رجوع به شعشعان شود، تابنده. (فرهنگ فارسی معین) ، لطیف. (فرهنگ فارسی معین)

لغت نامه دهخدا

قلقلانی

(قُ قُ نی ی)

پرنده ای است چون فاخته. (اقرب الموارد) (منتهی الارب). نوعی از کبوتر. (آنندراج). طایری است که مشابه فاخته است. (فهرست مخزن الادویه)

لغت نامه دهخدا

قعیقعان

(قُعَ قِ)

دهی است دارای آبهای جاری و کشتزارها و نخلستانها و باغهای میوه، و کسی که در آن بایستد مشرف بر رکن عراقی خانه خدا خواهد بود مگر آنکه بناها و ساختمانها حائل گردد. (معجم البلدان). رجوع به مادۀ قبل شود

لغت نامه دهخدا

قرقسانی

(قَ قَ)

نسبت است به قرقسان. (انساب سمعانی). رجوع به قرقسان و قرقیسا شود

لغت نامه دهخدا

فعفعانی

(فَ فَ نی ی)

جبان. (اقرب الموارد). مرد بددل. (منتهی الارب) ، چوبان. (از اقرب الموارد). شبان. (منتهی الارب) ، قصاب. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) ، شیرین سخن ترزبان. (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا