معنی قصل در لغت نامه دهخدا

بریدن. (اقرب الموارد) (منتهی الارب) : قصله قصلاً، قطعه. (اقرب الموارد)، زدن. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) : قصل عنقه، زد گردن او را. (منتهی الارب)، پاکوب کردن. (اقرب الموارد) (منتهی الارب) : قصل الحنطه، داسها. (اقرب الموارد)، قصیل علف دادن. (اقرب الموارد) (منتهی الارب) : قصل الدابه (و علی الدابه)، علفها القصیل. (از اقرب الموارد)

معنی قصل در لغت نامه دهخدا

آنچه از گندم دور کنند وقت پاکیزه کردن. (منتهی الارب). آنچه از طعام بیرون کنند و آن را دور اندازند. و در صحاح آمده: القصل فی الطعام، کالزؤان و قال الراجز: و قد غربلت و کربلت من القصل. (اقرب الموارد)

معنی قصل در لغت نامه دهخدا

قَصَل. (منتهی الارب). رجوع به قَصَل شود، شکوفۀ درخت سلم. (اقرب الموارد) (منتهی الارب)، قُصاله. (اقرب الموارد). رجوع به قصاله شود

معنی قصل - جستجوی لغت در جدول جو

قصل

لغت نامه دهخدا

قصل

لغت نامه دهخدا

قصل

لغت نامه دهخدا

قصل

فرهنگ لغت هوشیار

قمل

شپش، حشره ای ریز با زندگی انگل وار که معمولاً از خون پستانداران تغذیه می کند

فرهنگ فارسی عمید

قبل

رو به رو، پیش، جلو، اندام پیش، آلت تناسلی

فرهنگ فارسی عمید

قال

گفتگو، گفتار، سر و صدا و هیاهو
قال و قیل: گفتگوی مردم، گفتگوی درهم و برهم، برای مثال از قال و قیل مدرسه حالی دلم گرفت / یک چند نیز خدمت معشوق و می کنم (حافظ - ۷۰۲)
قال و مقال: قال مقال، گفتگو، هیاهو

فرهنگ فارسی عمید

قبل

پیش، جلو، سابق، در زمان گذشته

فرهنگ فارسی عمید

قصد

آهنگ، عزم، منظور، مقصود، سوءنیت
قصد داشتن: عزم و آهنگ داشتن
قصد قربت: آهنگ کاری نیکو کردن با نیت تقرب به خدا
قصد کردن: آهنگ کردن، عزم کردن، برای مثال کجا گویم که با این درد جانسوز / طبیبم قصد جان ناتوان کرد (حافظ - ۲۸۰)

فرهنگ فارسی عمید

نصل

پیکان، سرنیزه، تیغۀ کارد یا شمشیر

فرهنگ فارسی عمید

قبل

جانب، طرف، نزد، طاقت و قدرت، جهت، سبب

فرهنگ فارسی عمید

خصل

ندب، گرو و شرط بندی در بازی یا قمار

فرهنگ فارسی عمید

قصیل

بوتۀ جو نارس که درو کنند و به چهارپایان دهند، آنچه از کشت سبز بریده می شود

فرهنگ فارسی عمید

قتل

کشتن، شهادت یکی از امامان شیعه مثلاً روز قتل

فرهنگ فارسی عمید

قول

گفتار، سخن، کلام، وعده، کنایه از عقیده، نظر
قول دادن: وعده دادن، پیمان کردن
قول گرفتن: پیمان گرفتن، عهد گرفتن
قول و قرار: عهد و پیمان

فرهنگ فارسی عمید

قول

قلب سپاه در میدان جنگ

فرهنگ فارسی عمید

قصلان

(قُ)

دهی است از دهستان اسفندآباد بخش قروۀ شهرستان سنندج واقع در 8 هزارگزی شمال قروه و کنار راه قروه به باباگرگر. موقع جغرافیایی آن جلگه و سردسیر است. سکنۀ آن 528 تن است. آب آن از چشمه و رود خانه محلی و محصول آن غلات، لبنیات، حبوبات، قلمستان و شغل اهالی زراعت و گله داری و صنایع دستی زنان قالیچه، جاجیم و گلیم بافی است. راه مالرو دارد، و تابستان اتومبیل میتوان برد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5)

لغت نامه دهخدا

مقصل

(مِ صَ)

شمشیر بران. (مهذب الاسماء). سیف مقصل، شمشیربران. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). و رجوع به مقصال شود، لسان مقصل، زبان تیز گویا. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) ، جمل مقصل، شتر نری که هر چیز را با دندانهای خود خرد می کند. (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

تقصل

(تَ بَ بُ)

انقصال. اقتصال. بریدن و برگردیدن. (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

قصلب

(قُ لُ)

قوی سخت توانا. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا