جدول جو
جدول جو

معنی قصائب - جستجوی لغت در جدول جو

قصائب
(قَ ءِ)
جمع واژۀ قصیبه. (اقرب الموارد) (منتهی الارب). به معنی دسته موی پیچیده. (آنندراج). رجوع به قصیبه شود
لغت نامه دهخدا
قصائب
جمع قصیبه، گیسوان پیچیده
تصویری از قصائب
تصویر قصائب
فرهنگ لغت هوشیار

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

تصویری از صائب
تصویر صائب
(پسرانه)
راست، درست، رسا، رساننده، نام شاعر نامدار قرن یازدهم در دوره صفویه (صائب تبریزی)
فرهنگ نامهای ایرانی
تصویری از مصائب
تصویر مصائب
مصیبت ها، سختی ها، رنج ها، اندوه ها، جمع واژۀ مصیبت
فرهنگ فارسی عمید
تصویری از قصاب
تصویر قصاب
کسی که گاو و گوسفند و مانند آن ها را می کشد، گوشت فروش
فرهنگ فارسی عمید
تصویری از صائب
تصویر صائب
راست و درست، حق و رسا، مقابل خاطئ، درستکار
فرهنگ فارسی عمید
(قَ ءِ)
جمع واژۀ قصیده. (اقرب الموارد) (منتهی الارب). رجوع به قصیده شود
لغت نامه دهخدا
(قِ)
بندهای آب و پشته ها که در پای دیوار سازند تا آب جمع نشود و اطراف دیوار نیفتد و ویران نگردد. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) ، دیار. (اقرب الموارد). سرایها. (منتهی الارب). یکی آن قصبه است. (منتهی الارب) (اقرب الموارد). رجوع به قصبه شود
لغت نامه دهخدا
(نَ ءِ)
سنگهائی که گرداگرد حوض نصب کرده و فرجه های آنها را با گل گیرند. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از آنندراج) (از متن اللغه) ، جمع واژۀ نصیبه. رجوع به نصیبه شود
لغت نامه دهخدا
(مَ ءِ)
جمع واژۀ مصیبه. (منتهی الارب) (آنندراج). مکروهات و شدائد و رنجها (همزۀ مصائب مبدل از واو است خلاف القیاس). (از غیاث). جمع واژۀ مصیبت. رزایا. مصیبتها. ماتمها. مصایب. (یادداشت مؤلف) :
پند گیر از مصائب دگران
تا نگیرند دیگران ز تو پند.
سعدی.
و رجوع به مصیبت شود
لغت نامه دهخدا
(شَ ءِ)
جمع واژۀ شصیبه. (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). چوبهای پالان، کانه جمع شصیبه. (منتهی الارب) (آنندراج). رجوع به شصیبه شود
لغت نامه دهخدا
(عَ ءِ)
جمع واژۀ عصابه. (منتهی الارب) (اقرب الموارد). رجوع به عصابه شود
لغت نامه دهخدا
(قَ ءِ)
جمع واژۀ قصیره. (منتهی الارب) (اقرب الموارد). رجوع به قصیره شود
لغت نامه دهخدا
(ءِ)
نعت فاعلی از صواب. رسا. رساننده. (غیاث اللغات) ، باران ریزان، نقیض خاطی. و منه المثل: مع الخواطی سهم صائب. (منتهی الارب) ، راست و درست: حدس صائب. رأی صائب: پس ملک بهتر داند و رأی او در این معنی صائب تر باشد. (تاریخ برامکه). امیری صائب تدبیر و بلندهمت بود. (حبیب السیر جزء چهارم از ج 3 ص 352) ، سهم صائب، تیر به نشانه فرودآمده
لغت نامه دهخدا
(قَ ءِ)
جمع واژۀ قصیمه. (اقرب الموارد) ، جج قصیمه. (منتهی الارب). رجوع به قصیمه شود
لغت نامه دهخدا
(قَ صَ)
موضعی است. (منتهی الارب)
لغت نامه دهخدا
(قَ ءِ)
جمع واژۀ قریبه. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). رجوع به قریبه شود
لغت نامه دهخدا
(قُصْ صا)
جمع واژۀ قاصب. (اقرب الموارد). رجوع به قاصب شود
لغت نامه دهخدا
(قَصْ صا)
نای زن. (اقرب الموارد) (منتهی الارب). زمار. (اقرب الموارد). نی نواز. (منتهی الارب). نفخ کننده در نی. (اقرب الموارد) ، شترکش. (منتهی الارب). جزّار. (اقرب الموارد) ، برندۀ گوشت و روده و مانند آن. (منتهی الارب). گوشت فروش. (مهذب الاسماء) :
قصاب چه آری ز پی کشتن ماهی
خود کشته شودماهی بی حربۀ قصاب.
خاقانی.
هستی خاقانی است غارت عشق ای دریغ
هرچه شبان پرورید روزی قصاب شد.
خاقانی.
آن کسان کآسمانش میخوانند
نام قصاب بر شبان بستند.
خاقانی.
به تندی گفتم ای بخت بلندم
نه تو قصابی و من گوسپندم ؟
نظامی.
چو قصاب از غضب خونی نشانی
چو نفاط از بروت آتش فشانی.
نظامی.
سعدیا گوسفند قربانی
به که نالد ز دست قصابش ؟
سعدی.
به تمنای گوشت مردن به
که تقاضای زشت قصابان.
سعدی.
توانگر از نشاط فربهی در خود نمیگنجد
از این غافل که هم پهلوی چرب اوست قصابش.
صائب
لغت نامه دهخدا
(قَصْ صا)
ده کوچکی است از دهستان جم بخش کنگان شهرستان بوشهر در 62500 گزی خاور کنگان و جنوب راه مالرو کنگان به اشکنان. سکنۀ آن 16 تن است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 7)
لغت نامه دهخدا
(قَصْ صا)
حسن بن عبدالله از محدثان است. وی از نافعبن عمرو روایت کند و از او وکیع بن جراح روایت دارد. (لباب الانساب). در قرون نخست اسلام، محدث بودن نشانه ای از علم، دیانت، و تعهد علمی بود. این افراد با طی کردن سفرهای طولانی برای شنیدن یک حدیث از راوی معتبر، نشان دادند که حفظ و انتقال سنت پیامبر برایشان امری حیاتی است. به همین دلیل است که کتب معتبر حدیثی با وسواس علمی فراوان تدوین شده اند و محدثان در این مسیر، سنگ بنای این علوم را بنا نهادند.
محمدسلیم بن انیس دمشقی. از ادیبان قرن چهاردهم هجری است. او راست: نشاءه الصیا و نسمه الصبا، و این دیوان شعری است که آن را بر پنج باب مرتب ساخته و در دمشق به سال 1298 هجری قمری در 160 صفحه طبع شده است. (معجم المطبوعات ج 2 ستون 1515)
لغت نامه دهخدا
(قَ)
قصّاب است که در ضرورت شعری مخفف آمده است:
گوسفندان که بروننداز حساب
زانبهیشان کی بترسد آن قصاب ؟
مولوی.
رجوع به قصّاب شود
لغت نامه دهخدا
(ءِ)
مولای حبیب بن خراش حلیف أنصار. بزعم ابن کلبی او و مولای وی حبیب درک غزوۀ بدر کرده اند. و صاحب الاصابه گوید: صائب مولی حبیب بن خراش حلیف الانصار، زعم ابن الکلبی انه شهد بدراً هو و مولاه. و استدرکه ابن فتحون و ابن الاثیر
لغت نامه دهخدا
تصویری از قصاب
تصویر قصاب
برنده گوشت و روده و مانند آن، گوشت فروش
فرهنگ لغت هوشیار
تصویری از صائب
تصویر صائب
رساننده، راست و درست، رشناکی رشکناک گردیدن، سر و موی، سیر آبی
فرهنگ لغت هوشیار
تصویری از نصائب
تصویر نصائب
جمع نصیبه، سنگ های تالاب
فرهنگ لغت هوشیار
تصویری از مصائب
تصویر مصائب
جمع مصیبت
فرهنگ لغت هوشیار
تصویری از قصائد
تصویر قصائد
جمع قصیده، شعر
فرهنگ لغت هوشیار
تصویری از قصائم
تصویر قصائم
جمع قصیمه، تاغستان ها ریگزاز هایی که تاغ درآنهاروید
فرهنگ لغت هوشیار
تصویری از عصائب
تصویر عصائب
جمع عصابه، پیجند ها دستارها گروه ها از ده تاچهل
فرهنگ لغت هوشیار
تصویری از قصاب
تصویر قصاب
گوشت فروش، کسی که چهارپایان (گاو و گوسفند و..) را ذبح می کند
فرهنگ فارسی معین
تصویری از قصاب
تصویر قصاب
((قَ صّ))
نای زن، کسی که در نای می دمد
فرهنگ فارسی معین
بحق، حق، درست، راست، رسا
متضاد: خاطی
فرهنگ واژه مترادف متضاد
سلاخ، گوشت فروش
فرهنگ واژه مترادف متضاد
دیدن قصاب چون مجهول بود، دلیل بر ملک است. اگر در خواب بیند که قصابی در سرای او یا در کوچه او شد، دلیل است در آنجا کسی بمیرد. اگر بیند که قصابی می کرد و قصاب نبود، دلیل است کسی را بکشد یا مجروح کند و ملال بیند - محمد بن سیرین
فرهنگ جامع تعبیر خواب