معنی قشم در لغت نامه دهخدا

سرشت که مردم بر آن آفریده. (منتهی الارب). طبیعت. (اقرب الموارد)، آب راهۀ تنگ در رودبار یا در زمین، یا آب راهۀمطلق. ج، قُشوم. (اقرب الموارد) (منتهی الارب)، تن و پیکر. (منتهی الارب). جسم. (اقرب الموارد) : رأیته قد ذهب قشمه، ای ناحلاً و ذهب لحمه و شحمه. (از اقرب الموارد) (منتهی الارب)، گوشت پختۀ سرخ شده، پیه. (اقرب الموارد) (منتهی الارب)، بن و نژاد. (منتهی الارب). اصل، حال و هیأت. (اقرب الموارد)

معنی قشم در لغت نامه دهخدا

قصبۀ مرکزی بخش و جزیره قشم از شهرستان بندرعباس که در 24000 گزی جنوب بندرعباس در انتهای خاوری جزیره واقع شده است. قصبۀ قشم از قراء بسیار قدیمی و در گذشته پرجمعیت وآباد بوده مرکز بحرپیمایان ایرانی محسوب می شده و جمع کثیری ملاح، کشتی ساز، صیاد و بازرگان در آن ساکن بودند. در سال 1302 هجری قمری زلزلۀ شدیدی قصبه را به کلی ویران نمود و هنوز خرابه های آن باقی است. سکنۀ فعلی قریب به چهارهزار تن است. شغل ساکنین کسب صیادی وملاحی است. آب آن از چاه و برکه تأمین میشود و دو دبستان دارد. درمانگاهی اخیراً احداث شده. از ادارات دولتی، بخشداری، آمار، گمرک، پاسگاه ژاندارمری و گارد مسلح گمرکی است. زبان مادری ساکنین فارسی است و به عربی آشنا هستند. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8)

معنی قشم در لغت نامه دهخدا

جَمعِ واژۀ قشیم. (اقرب الموارد) (منتهی الارب). رجوع به قشیم شود

معنی قشم در فرهنگ لغت هوشیار

آبراهه بر زمین، راه آب و نام یکی از بخشهای شهرستان بندر عباس میباشد

معنی قشم در فرهنگ فارسی معین

آبراهه، سرشت، طبیعت، پیه، گوشت پخته و سرخ شده

معنی قشم در فرهنگ فارسی معین

خوردن، بسیار خوردن، شکستن برگ خرما و نی و جز آن، گوشت پخته و سرخ شده، جمع قشوم

معنی قشم - جستجوی لغت در جدول جو

قشم(قِ)

لغت نامه دهخدا

قشم(قِ)

لغت نامه دهخدا

قشم(قُ)

لغت نامه دهخدا

قشم

فرهنگ لغت هوشیار

قشم

فرهنگ فارسی معین

قشم((قَ))

فرهنگ فارسی معین

قدم

اندازۀ پا از سر انگشت تا پاشنه، گام، کار، عمل
قدم افشردن: پا فشردن، پافشاری کردن
قدم برداشتن: حرکت کردن، راه افتادن، قدم برگرفتن
قدم برگرفتن: حرکت کردن، راه افتادن
قدم بریدن: ترک آمد و شد کردن، پا بریدن
قدم زدن: راه رفتن و گردش کردن
قدم گذاردن: کنایه از راه رفتن و پا گذاشتن در جایی، قدم نهادن
قدم گشادن: کنایه از راه رفتن
قدم نهادن: کنایه از راه رفتن و پا گذاشتن در جایی
قدم گذاشتن: کنایه از راه رفتن و پا گذاشتن در جایی، قدم نهادن

اندازۀ پا از سر انگشت تا پاشنه، گام، کار، عمل
قَدَم افشردن: پا فشردن، پافشاری کردن
قَدَم برداشتن: حرکت کردن، راه افتادن، قدم برگرفتن
قَدَم برگرفتن: حرکت کردن، راه افتادن
قَدَم بریدن: ترک آمد و شد کردن، پا بریدن
قَدَم زدن: راه رفتن و گردش کردن
قَدَم گذاردن: کنایه از راه رفتن و پا گذاشتن در جایی، قدم نهادن
قَدَم گشادن: کنایه از راه رفتن
قَدَم نهادن: کنایه از راه رفتن و پا گذاشتن در جایی
قَدَم گذاشتن: کنایه از راه رفتن و پا گذاشتن در جایی، قَدَم نهادن

فرهنگ فارسی عمید

بشم

قطره های ریز آب یخ زده، شبنم یخ زده

فرهنگ فارسی عمید

بشم

ملول، افسرده، سوگوار

فرهنگ فارسی عمید

حشم

خویشان، کسان، خدمتکاران و بندگان مرد، شخص بزرگ
چهارپا، چهارپایان

فرهنگ فارسی عمید

اشم

بلند، دراز، قدکشیده، برافراشته، مرتفع، مقابل پست

فرهنگ فارسی عمید

خشم

عصبانیت، غضب، برآشفتگی

فرهنگ فارسی عمید

ششم

ویژگی کسی یا چیزی که در مرتبۀ شش باشد، ششمی

فرهنگ فارسی عمید

قسم

بخش، جزئی از یک چیز قسمت شده، بهره، نصیب

فرهنگ فارسی عمید

قدم

سابقه در امری، دیرینگی، مقابل حدوث، در فلسفه وجود چیزی در جهان ازل و بدون وابستگی به چیز دیگر

فرهنگ فارسی عمید

قشمش

(قِ مِ)

معرب کشمش. (برهان) (دزی) (المعرب جوالیقی). و آن از مویز لطیف تر است. (برهان)

لغت نامه دهخدا

قشمر

(قَ مَ)

قصیر و کوتاه، غلیظ که برخی از آن بر روی برخی دیگر فراهم آید. (المنجد)

لغت نامه دهخدا

قشمذین

(قَ مَ)

آسمان، و این لغتی است یمانی. (اقرب الموارد) (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

قشم بندرعباس

(قِ)

یکی از بخشهای شهرستان بندرعباس، همچنین نام جزیره و قصبۀ مرکز جزیره ای است. بخش قشم از 5 جزیره به شرح زیر تشکیل شده است: 1- جزیره قشم 2- جزیره هرمز 3- جزیرۀهنگام 4- جزیره لارک 5- جزایر تنب بزرگ و کوچک. قشم در 24000 گزی جنوب بندرعباس واقع شده. طول جزیره ازخاور به باختر 115000 و عرض آن از شمال به جنوب 3000 تا 10000 گز است. هوای جزیره گرمسیر مرطوب است. آب آن از چاه و برکه و محصول آن مختصر غلات، خرما و ماهی و شغل ساکنین ملاحی، صیادی و زراعت است. جمعیت بخش در حدود 20هزار تن و جمعیت قراء جزایر 53 هزار تن و قراء مهم آن باسعیدو، صلخ، درگهان است. راه داخلی جزیره مالرو می باشد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8)

لغت نامه دهخدا