معنی قزگه - جستجوی لغت در جدول جو

قزگه

لغت نامه دهخدا

(قَ زَ عَ)

یکی قزع. (منتهی الارب) (اقرب الموارد). گویند: کانت السماء کالزجاجه لیس فیها قزعه. (اقرب الموارد) ، لته پاره. گویند: ما عنده قزعه. (منتهی الارب). ما عنده قزعه، ای شی ٔ من الثیاب، موضع الشعر المتقزع من الرأس، ولد زنا. (اقرب الموارد). فرزند زنا. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

قزه

(قَ زَ / زِ)

جامۀ تنگ خطداری که فقراء میپوشند. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

قزه

(قُ زَ)

بازیی است عربان را، مار یا نوعی از آن دم بریده کج رفتار. ج، قزات. (از اقرب الموارد) (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

قزه

(قِزْ / قُزْ / قَزْ زَ)

مؤنث قز. زن نیک پاک از آلایش. (اقرب الموارد) (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

مزگه

(مِ گَ)

هوای تیره. (برهان) (رشیدی)

لغت نامه دهخدا

رزگه

(رَ گَ)

دهی از دهستان باسک بخش سردشت شهرستان مهاباد. آب آنجا از رود خانه زاب کوچک. محصول عمده آن غلات و توتون و مازوج. صنایع دستی آنجا جاجیم بافی است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4)

لغت نامه دهخدا

قزحه

(قُ حَ)

رنگارنگ از طرق و خطوط و جز آن. (منتهی الارب). الطریقه من الوان قوس قزح. (اقرب الموارد) (المنجد). ج، قزح. (اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

قزعه

(قُزْ زَ عَ)

قزیعه. (منتهی الارب). رجوع به قزیعه شود

لغت نامه دهخدا

قزمه

(قَ زَ مَ)

مؤنث قزم. کوتاه بالا. (منتهی الارب) (اقرب الموارد). گویند: رجل قزمه و امراءه قزمه، ای قصیر و قصیره. (اقرب الموارد) ، خرداندام ناکس بی خیر. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

قزمه

(قَ زِ مَ)

قزمه. (اقرب الموارد). رجوع به قزمه شود

لغت نامه دهخدا

قزمه

(قَ مَ)

مؤنث قزم. گویند: هی قزمه، یعنی زن فرومایه. (از اقرب الموارد). رجوع به قزمه و قزمه شود

لغت نامه دهخدا

قزمه

(قُ زُ مَ)

قزمه. (اقرب الموارد). رجوع به قزمه شود