- قردود (قُ)
زمین درشت بلند. (منتهی الارب). رجوع به قردوده شود
معنی قردود - جستجوی لغت در جدول جو
- قردود
پشته ناهموار، میان پشت درآدمی قردوده پشته ناهموار، سختی زمستان
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
قدها، بلندی اندام ها، قامت ها، بالاها، کنایه از اندازه ها، درازاها، جمع واژۀ قد
(رُ)
لغت نامه دهخدا
جمع واژۀ ردّ. واخورده ها. وازده ها: ردود دراهم، درمهای ناسره و وازده. (یادداشت مؤلف). و رجوع به رد شود
(قُ)
لغت نامه دهخدا
جمع واژۀ قد، به معنی پوست بزغاله. (منتهی الارب) (آنندراج). رجوع به قد شود، مسکن یا کوه. (مزامیر 2:6) ، هیکل. (مزامیر 5:7) ، موضع. (مزامیر 24:3)
(هَُ)
لغت نامه دهخدا
فریاد. غریو. خروش.
- هردود کشیدن، با خشم و شتاب بسوی کسی رفتن. حمله کردن همراه با فریاد و غریو. (از یادداشتهای مؤلف)
- هردود کشیدن، با خشم و شتاب بسوی کسی رفتن. حمله کردن همراه با فریاد و غریو. (از یادداشتهای مؤلف)
(قُ)
لغت نامه دهخدا
ثمرالغضا. (اقرب الموارد) ، بزبچۀ کوهی. (منتهی الارب). ذکر الوعول. (اقرب الموارد). تکۀ کوهی. (منتهی الارب). ج، قرامید. (اقرب الموارد)
(قُ)
لغت نامه دهخدا
ابن حارث بن مالک بن فهم بن غنم بن قردوس. پدر قبیله ای است از ازد یا از قیس. از آن قبیله است هشام بن حسان قردوسی محدث که از برگزیده ترین تبع تابعیان یا مولای آنها است. (منتهی الارب)
(قَ)
لغت نامه دهخدا
خرمادۀ درازپشت و گردن. (از اقرب الموارد) (منتهی الارب) (آنندراج) ، دراز از هر چیزی. (منتهی الارب). ج، قیادید. (اقرب الموارد) (منتهی الارب)
(پُ)
لغت نامه دهخدا
پر از دخان. تعجج، پردود شدن خانه. (تاج المصادر بیهقی) ، (تنباکو، قلیان...) که دود بسیار از آن برآید، پردرد. اندوهگین:
روانش ز اندیشه پردود بود
که زروان بداندیش مهبود بود.
فردوسی
روانش ز اندیشه پردود بود
که زروان بداندیش مهبود بود.
فردوسی
ردشده، رفوزه، ناموفق
متضاد: قبول، متروک، مطرود، منفور، وازده
متضاد: مقبول، ناپذیرفتنی، نامقبول، غیرقابل قبول
متضاد: پذیرفتنی، مقبول
متضاد: قبول، متروک، مطرود، منفور، وازده
متضاد: مقبول، ناپذیرفتنی، نامقبول، غیرقابل قبول
متضاد: پذیرفتنی، مقبول
قوزک پا