معنی قران در فرهنگ فارسی عمید

قرار گرفتن دو ستاره در یک برج و یک درجه،، در دورۀ قاجار و پهلوی واحد پول ایران معادل ریال، کلمۀ قران در معنی واحد پول ایران از وقتی متداول شد که نام فتحعلی شاه را در سکه ها السلطان صاحب قران ضرب کردند و مردم آن سکه ها را سکۀ صاحب قران نامیدند و بعد به تدریج تبدیل به قران گردید،، به هم نزدیک شدن، نزدیک شدن دو چیز به یکدیگر، قران سعدین: نزدیک شدن دو ستارۀ سعد مانند مشتری و زهره در یک برج، قران نحسین: نزدیک شدن دو ستارۀ نحس مانند زحل و مریخ در یک برج

معنی قران در لغت نامه دهخدا

شیشه. آبگینه. (ناظم الاطباء)

معنی قران در لغت نامه دهخدا

ناحیه ای است در سراه از بلاد دَوْس که در آن حادثه ای واقع شده است. (معجم البلدان)

معنی قران در فرهنگ فارسی معین

به هم نزدیک شدن، به هم پیوستن، اجتماع دو سیاره در یک بُرج

معنی قران در فرهنگ فارسی معین

واحد پول ایران در عهد قاجاریه و اوایل پهلوی و آن مسکوکی نقره بود به وزن 24 نخود، معادل یک ریال کنونی، یک قران را دو قران کردن: با زحمت بسیار سودی به دست آوردن

معنی قران - جستجوی لغت در جدول جو

قران

فرهنگ فارسی عمید

قران

لغت نامه دهخدا

قران

لغت نامه دهخدا

قران

فرهنگ فارسی معین

قران

فرهنگ فارسی معین

قران

فرهنگ گویش مازندرانی

آران

(پسرانه)

دشت نسبتا گرم و صاف، دارای طبیعت گرم، اسم شهری قدیمی که قباد ان را بنا کرد

فرهنگ نامهای ایرانی

قارن

(پسرانه)

از شخصیتهای شاهنامه، نام پسر کاوه آهنگر و سپهدار فریدون پادشاه پیشدادی، نام یکی از خاندانهای بزرگ در دوره اشکانیان، نام پسر قباد و برادر انوشیروان پادشاه ساسانی

فرهنگ نامهای ایرانی

قبان

قپان، نوعی ترازوی بزرگ مخصوص وزن کردن بارهای سنگین، . در این بیت qappān، باسکول

فرهنگ فارسی عمید

قراح

آب خالص و پاکیزه، زمینی که در آن آب و درخت نباشد

فرهنگ فارسی عمید

قرار

زمان یا مکان ملاقات، آرامش، آسودگی، رای و حکمی که دربارۀ مسئله یا امری صادر شود، عهد و پیمان، پایداری، در علم حقوق حکمی از سوی مقام قضایی
قرار دادن: جا دادن، استوار ساختن، برقرار کردن
قرار داشتن: برقرار بودن، جا داشتن، آرامش داشتن، وعدۀ ملاقات داشتن
قرار گذاشتن: شرط کردن، عهد و پیمان کردن
قرار گرفتن: استوار و محکم شدن، ساکن شدن، جا گرفتن، آرام گرفتن، ثابت گشتن
قرار مدار: بند و بست، شرط، عهد و پیمان
قرار و مدار: بند و بست، شرط، عهد و پیمان، قرار مدار

زمان یا مکان ملاقات، آرامش، آسودگی، رای و حکمی که دربارۀ مسئله یا امری صادر شود، عهد و پیمان، پایداری، در علم حقوق حکمی از سوی مقام قضایی
قَرار دادن: جا دادن، استوار ساختن، برقرار کردن
قَرار داشتن: برقرار بودن، جا داشتن، آرامش داشتن، وعدۀ ملاقات داشتن
قَرار گذاشتن: شرط کردن، عهد و پیمان کردن
قَرار گرفتن: استوار و محکم شدن، ساکن شدن، جا گرفتن، آرام گرفتن، ثابت گشتن
قَرار مدار: بند و بست، شرط، عهد و پیمان
قَرار و مدار: بند و بست، شرط، عهد و پیمان، قرار مدار

فرهنگ فارسی عمید

قراد

نگه دارنده و تربیت کنندۀ بوزینه

فرهنگ فارسی عمید

قراد

حشرۀ ریزی که به بدن انسان و بعضی حیوانات دیگر می چسبد و خون آن ها را می مکد، کنه

فرهنگ فارسی عمید

قراب

غلاف شمشیر یا خنجر، نیام

فرهنگ فارسی عمید

اقران

همانندان، مانند هم، مثل یکدیگر، شبیه ها، نظیر ها

فرهنگ فارسی عمید

دقران

(دُ)

چوبهای وادیج رز. (از منتهی الارب). چوبی است که در زمین نصب میشود و شاخه های درخت مو بر آن قرار داده شود. واحد آن دقرانه. (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

شقران

(شِ)

لاله. (منتهی الارب) (آنندراج) ، مرغی است که زراعت را می خورد و از بین می برد. (از اقرب الموارد) ، گیاهی است. (منتهی الارب) (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

فقران

(فِ قِ / فِقْ)

جمع واژۀ فقره. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

صقران

از قراء ساوه توابع قم. (تاریخ قم ص 140)

لغت نامه دهخدا

اقران

(اَ)

جمع واژۀ قرن. (اقرب الموارد). رجوع به قرن شود، ورترنجیدن پوست. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

اقران

(اِ)

توانستن. (ترجمان القرآن). توانستن کاری را. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). طاقت چیزی داشتن. (تاج المصادر بیهقی). توانا گردیدن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء).

لغت نامه دهخدا

بقران

(بُ)

جمع واژۀ بقره. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا