- قذی (رَ)
بیرون انداختن چشم خاشاک و خم را. (منتهی الارب). رجوع به قذی شود
معنی قذی - جستجوی لغت در جدول جو
- قذی (رَ بَءْ)
بیرون انداختن چشم خاشاک و خم را. (اقرب الموارد) (منتهی الارب) (آنندراج). گویند: قذت العین قذیا و قذیانا و قذیاو قذی ً، بیرون انداخت چشم خاشاک و خم را. (از اقرب الموارد) (منتهی الارب). و رجوع به مادۀ فوق شود
- قذی (قَ)
زنان را باشد چنانکه مذی مردان را. کل ذکر یمذی و کل انثی تقذی. (منتهی الارب)
- قذی (قَ ذی ی)
رجل قذی العین، مردی که در چشم او خاشاک افتاده باشد. (منتهی الارب)
- قذی (قِ ذا)
خاک باریک. (منتهی الارب) (آنندراج). ج، اقذاء و قذی ّ. (منتهی الارب)
- قذی
خاشاک در چشم یا در جام می، ریم زهدان خاشاک، جمع اقذاء
- قذی ((قَ ذا))
خاشاک، جمع اقذاء
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(پسرانه)
فرهنگ نامهای ایرانی
غلام، بنده، به صورت پسوند همراه با بعضی نامها می آید و نام جدید می سازد مانند حسینقلی، حسنقلی
غذا، آنچه خورده شود و به نمو جسم کمک کند و انرژی لازم برای بدن به وجود بیاورد، خوراک، خوردنی، خورش، برای مثال تا غذی گردی بیامیزی به جان / بهر خواری نیست این امتحان (مولوی - ۴۹۷)
(شَ قَ ذا)
لغت نامه دهخدا
عقاب سخت گرسنه. (منتهی الارب) (از آنندراج) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). و رجوع به شقذاء شود
(مَ ذی ی)
لغت نامه دهخدا
کسی که در چشم وی خاشاک افتاده باشد. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون). و رجوع به مادۀ بعد شود
(قَ)
لغت نامه دهخدا
ابر که در پیش چشم پیدا و نمایان گردد، دور. (منتهی الارب) (آنندراج) : منزل قذیف، منزل دور. (منتهی الارب)
