- قدیم
پیشین، دیرین، دیرینه، قدیمی
معنی قدیم - جستجوی لغت در جدول جو
- قدیم (قِدْ دی)
پادشاه. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) ، سردار، سرآمد مردم در شرف. (ناظم الاطباء)
- قدیم (قَ)
دیرینه. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). ج، قدماء و قدامی ̍ و قدائم، کهنه، پیشین و سابق، باس وباش، پیر و سال دیده. (ناظم الاطباء).
- قدیم الایام، روزگار دیرینه. (ناظم الاطباء)
- قدیم الایام، روزگار دیرینه. (ناظم الاطباء)
- قدیم (قَ)
نامی از نامهای خدای تعالی. غنی مطلق قائم بنفسه که باری تعالی باشد. (ناظم الاطباء)
- قدیم
دیرینه، پیشین و سابق، پیر و سالدیده
- قدیم ((قَ))
دیرینه، پیشین، جمع قدماء
- قدیم
دیرین
- قدیم
ازلی، باستانی، پیشین، دیرینه، سرمدی، کهن، کهنه، گذشته
متضاد: جدید
متضاد: جدید
- قدیم
قدیمی، باستانی، قدیمی و کهنه
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
در تازی نیامده (افزونی یاء بر قدیم درست نیست) (با یاء مصدری و بمعنی مصدری استعمال آن صحیح است) باستانی کهنه دیرینه کهن، سالدیده پیر. توضیح کلمه قدیمی... و امثال آن اگر با یاء مصدری و بمعنی مصدری استعمال شود صحیح است مانند قدیمی بودن کتاب دلیل اهمیت آنست اما اگر با یاء الحاق و بمعنی وصف مطلق بکار رود مثل کتاب قدیمی - بمعنی کتاب کهنه - غلط است و بجای آن قدیم باید نوشته شود دوست قدیم کتاب قدیم
