معنی قدیم قدیم (قَ) دیرینه. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). ج، قدماء و قدامی ̍ و قدائم، کهنه، پیشین و سابق، باس وباش، پیر و سال دیده. (ناظم الاطباء). - قدیم الایام، روزگار دیرینه. (ناظم الاطباء) لغت نامه دهخدا
