- قدحه (قِ حَ)
آتش برآوردگی از آتش زنه، اندیشیدگی کار. (منتهی الارب) (آنندراج). و در هر دو معنی اسم است اقتداح را. (منتهی الارب)
معنی قدحه - جستجوی لغت در جدول جو
- قدحه (قُ حَ)
یک کفلیزاز شوربا و جز آن. (منتهی الارب) (آنندراج). گویند: اعطانی قدحه من المرق، ای غرفه منه. (منتهی الارب)
- قدحه (ذَ)
یک بار چخماق زدن بر آتش زنه. (منتهی الارب). و از همین معنی است: لو شاء اﷲ لجعل للناس قدحه ظلمه کما جعل لهم قدحه نور. (منتهی الارب)
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
زعفران، گیاهی علفی، پایا و از خانوادۀ زنبق که گل های بنفش دارد، پرچم معطر و خشک شده و قرمز رنگ گل این گیاه که برای معطر و رنگ کردن غذاها به کار می رود و مصرف دارویی نیز دارد، جساد
(قَ دَ رَ)
لغت نامه دهخدا
شیشۀ خرد. (منتهی الارب) (آنندراج) ، و گویند: کم قدره نخلک، یعنی چه مقدار خرمابنان است. و گویند: غرس علی القدره و هی ان یغرس علی حد معلوم بین کل نخلتین. (منتهی الارب)
(دِ)
لغت نامه دهخدا
نام موضعی است نزدیک مدینه. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). منزلی است میان راه مکه و مدینه که میان عثبانه و هبط العرج قرار دارد. (از نزهه القلوب ج 3 ص 170)
(قِدْ دَ رَ)
لغت نامه دهخدا
گویند: ذهبوا بقدحره وکذا بقندحره، یعنی بجائی رفتند که تا آنجا دست کسی نرسد و کسی بر آنها قادر نشود. (منتهی الارب)
(مِ دَ حَ)
لغت نامه دهخدا
آتش زنه. (مهذب الاسماء). آهن چخماق. مقدح. (منتهی الارب) (آنندراج) (از ناظم الاطباء) ، کفلیز. (منتهی الارب) (آنندراج). کفگیر. مقدحه. (از اقرب الموارد)
(مُ قَدْ دِ حَ)
لغت نامه دهخدا
چشم در مغاک فرورفته. (از اقرب الموارد) (از منتهی الارب). و رجوع به تقدیح شود، خیل مقدحه، اسبان چشم در مغاک فرورفته. (از اقرب الموارد)
سریانی تازی گشته از قودمت پیش پیشی، دلیری سریانی تازی گشته قدمت در فارسی کهوانی پیشینگی دیرینگی
مونث قدع و شرمگین: زن گبه کوتاه (گبه جبه تازی گشته) مونث قدع و شرمگین: زن
قدرت در فارسی اژ زور توی چمک خود ز ازل ز عون تو دست مراست این چمک تروک (گویش مازندرانی) دسلات (گویش مهابادی)
