معنی قباع در لغت نامه دهخدا

لقب حارث بن عبدالله والی بصره است. (منتهی الارب). و او را به این کلمه لقب دادند زیرا که وی این پیمانه را برای سنجش مردم آن سامان مقرر داشت و یا هنگامی که در بصره حکومت داشت مردم مکیال خود را برای او بردند، و او گفت مکیال آنان این قباع است و از این رو به این لقب خوانده شد. (از منتهی الارب)، لقب ابن ضبۀ جاهلی بدان جهت که گول ترین اهل زمان خود بوده. (منتهی الارب)

معنی قباع در لغت نامه دهخدا

قبع. سر در پوست کشیدن، بینی فشاندن خوک. گویند: له قباع کقباع الخنزیر. (منتهی الارب). رجوع به قَبع شود

معنی قباع در لغت نامه دهخدا

خوک بددل. (منتهی الارب) (آنندراج)

معنی قباع در فرهنگ لغت هوشیار

خوک، بد دل، ترسو آیینه فراخ، خار پشت، گول: مرد

معنی قباع - جستجوی لغت در جدول جو

قباع

لغت نامه دهخدا

قباع

لغت نامه دهخدا

قباع

لغت نامه دهخدا

قباع

فرهنگ لغت هوشیار

قباد

(پسرانه)

سرور، گرامی، شاه محبوب، پدر کیکاوس از پادشاهان کیانی، نام چندتن از شخصیتهای شاهنامه از جمله نام پسر کاوه آهنگر

فرهنگ نامهای ایرانی

قباد

نوعی ماهی بی فلس که در خلیج فارس پیدا می شود

فرهنگ فارسی عمید

ضباع

ضبع ها، کفتارها، جمع واژۀ ضبع

فرهنگ فارسی عمید

طباع

طبع ها، خوی ها، سرشت ها، نهادها، استعدادها، توانایی ها، چاپ ها، در طب قدیم مزاج ها، عناصر چهارگانه شامل آب ها، بادها، خاک و هوا، جمع واژۀ طبع

فرهنگ فارسی عمید

قباب

قبه ها، بناهایی که سقف آن گرد و برآمده باشد، جمع واژۀ قبه

فرهنگ فارسی عمید

قبان

قپان، نوعی ترازوی بزرگ مخصوص وزن کردن بارهای سنگین، . در این بیت qappān، باسکول

فرهنگ فارسی عمید

قناع

پارچه ای که زنان سر خود را با آن می پوشانند، روسری

فرهنگ فارسی عمید

قصاع

قصعه ها، بشقاب بزرگ ها، کاسه ها، جمع واژۀ قصعه

فرهنگ فارسی عمید

تباع

پیروی کردن، دنبال کسی رفتن، از پی کسی رفتن
تابع

فرهنگ فارسی عمید

سباع

سبع ها، جانوران درنده، ددها، جمع واژۀ سبع

فرهنگ فارسی عمید

رباع

ربع ها، یک چهارم چیزی، جمع واژۀ ربع

فرهنگ فارسی عمید

قباق

قاپوق، دار اعدام، چوبی بلند که در وسط میدان برپا می کردند و بر سر آن حلقه یا چیز دیگر می گذاشتند تا سواران در حین تاختن آن را با تیر بزنند، قبق

فرهنگ فارسی عمید

قطاع

بسیار برنده، بسیار قطع کننده

فرهنگ فارسی عمید

قلاع

قلعه ها، پناهگاهایی که بر فراز کوه یا جاهای بلند ساخته شود، حصن ها، حصار بلندها، دژها، دزها، جمع واژۀ قلعه

فرهنگ فارسی عمید

قباعث

(قَ عِ)

جمع واژۀ قبعثری. رجوع به قبعثری شود

لغت نامه دهخدا

قباعی

(قُ عی ی)

مرد بزرگ سر. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

طباع

جمع طبع، سرشت، طبیعت

فرهنگ لغت هوشیار

قابع

تاسه زده

فرهنگ لغت هوشیار

قراع

کوبنده، دارکوب از پرندگان، سپر، سفت و سخت

فرهنگ لغت هوشیار

قبای

قبا

فرهنگ لغت هوشیار

قباه

نادرست نویسی کپاه قبا

فرهنگ لغت هوشیار

قبان

پارسی تازی گشته کپان ترازوی تک پله ترازویی که داری یک پله باشد قپان

فرهنگ لغت هوشیار

قبال

دوال کفش، برابر برابر حذاء. یا در قبال. در برابر

فرهنگ لغت هوشیار

ضباع

جمع ضبع، بازوان بازوها، جمع ضبع، ماچه کفتاران جمع ضبع

فرهنگ لغت هوشیار

تباع

در پی یکدیگر رفتن

فرهنگ لغت هوشیار

جباع

کوته بالا، زشت رفتار زن

فرهنگ لغت هوشیار

سباع

فخر کردن، فخر نمودن

فرهنگ لغت هوشیار

رباع

چهار تائی

فرهنگ لغت هوشیار

بقاع

جمع بقعه، فره جای ها جمع بقعه بقعه ها خانه ها سرای ها. توضیح اغلب بضم باء تلفظ میشود ولی صحیح بکسر است و شاید این اشتباه از کلمه بقعه که ببای مضموم است نشا ت کرده باشد، یا بقاع خیر. صومعه ها خانقاه ها تکیه ها. یا بقاع متبرکه. مشاهد و مقابر بزرگان دین وایمه

فرهنگ لغت هوشیار

قباق

دار آماج چوبی بلند که در میدان بر افرازند و بالای آن انگله ای زرین بیاویزند و سوار آن را نشانه گیرند و هر کس که تیز از انگله گذراند انگله از او باشد چوبی بلند و عظیم که در میان میدانها نصب کنند و بر فراز - آن حلقه ای از طلا یا نقره وضع نمایند و سواران از یک جانب میدان اسب دوانیده بپای قباق که رسند همچنان که اسب در دویدن است تیر در کمان نهاده حواله حلقه کنند و هر کس که آن حلقه را بهتر زند حلقه از آن او باشد

فرهنگ لغت هوشیار

قلاع

دژها

فرهنگ واژه فارسی سره

معنی قباع - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما